Ο αθλητισμός και οι γενικότερες αθλητικές δραστηριότητες είναι πλέον είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Ακόμη και αν δεν αθλούσαστε εμείς οι ίδιοι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από αθλητικές ειδήσεις και εικόνες από όλο τον κόσμο.
Αναπόφευκτα θα διερωτόμαστε κάποιες φορές, βλέποντας αρκετούς αθλητές παγκόσμιου επιπέδου, πως τρέφονται, τι κάνουν διαφορετικά από ένα μέσο άνθρωπο και κατά πόσο θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να ακολουθήσει τις διατροφικές τους συνήθειες.
Η αθλητική διατροφή, είναι αρκετά εξατομικευμένη και προσαρμόζεται πάντα στις ανάγκες του εκάστοτε αθλητή αναλόγως του αθλήματος με το οποίο ασχολείται.
Είναι ένα διατροφικό πλάνο με πολύ αυξημένες ενεργειακές προσλήψεις, ικανές για να καλύψουν τις δαπάνες του αθλητή.
Δεν φτάνει όμως να τις καλύψουν με κάθε κόστος. Οι δαπάνες του αθλητή είναι απαραίτητο να καλυφθούν με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να δοθεί η απαραίτητη ώθηση και ενέργεια, χωρίς επιβαρύνσεις, για να μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί και φυσικά για βελτίωση της απόδοσης του αθλητή.
Αν και κάθε άθλημα έχει πολύ διαφορετικές διατροφικές απαιτήσεις είναι δεδομένο πως μια σωστή αθλητική διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, που να περιλαμβάνουν τα απαραίτητα αμινοξέα (κοτόπουλο, ψάρι, άπαχο χοιρινό) αλλά και σε σύνθετους υδατάνθρακες (ρύζι, μακαρόνια, πατάτα, ψωμί, δημητριακά) οι οποίοι απορροφώνται από τα σώμα προσφέροντας ενέργεια.
Γενικότερα ένας αθλητής θα πρέπει να αποφεύγει και ορισμένες κατηγορίες τροφίμων όπως τηγανητά, junk food, φαγητά επιβαρυμένα με λιπαρές σάλτσες, αναψυκτικά και γενικότερα τρόφιμα που προσδίδουν στον οργανισμό αρκετές «άχρηστες» θερμίδες που είναι και επιβλαβείς ως προς την προσπάθεια για επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί.
Πολύ σημαντική παράμετρος είναι και η ενυδάτωση ενός αθλητή ειδικότερα εάν προπονείται και αγωνίζεται κάτω από συνθήκες που προκαλούν μεγαλύτερη απώλεια υγρών.
Ακόμη και αν δεν αισθάνεται άμεσα το αίσθημα της δίψας ένας αθλητής πρέπει να ενυδατώνεται προς αποφυγή επεισοδίων αφυδάτωσης με τις οποιεσδήποτε αρνητικές συνέπειες έχει αυτό.
Φυσικά πρέπει να τονίσουμε πως πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους (μη αγωνιστικές και μη προπονητικές) όπου ένας αθλητής θα μπορούσε να χαλαρώσει το διατροφικό του πλάνο, χαλαρώνοντας ταυτόχρονα και τη διάθεση του.
Είναι απαραίτητη διαδικασία και αυτή προκειμένου να αποφύγουμε μεγάλα αισθήματα στέρησης και ψυχολογικής πίεσης που συνήθως έχουν οι αθλητές λόγω της μεγάλης φόρτισης για επίτευξη των στόχων τους.
Όπως γίνεται αντιληπτό οι διατροφικές απαιτήσεις ενός αθλητή είναι πολύ συγκεκριμένες και ιδιαίτερες.
Πρέπει να τονιστεί όμως πως όλα τα διατροφικά πλάνα που δίνονται σε αθλητές, είναι εξατομικευμένα τόσο σε άτομα όσο και στο άθλημα που πρεσβεύουν.
Οπότε είναι λάθος και χωρίς ουσία θα έλεγα, για τον οποιοδήποτε να προσπαθήσει να ακολουθήσει μια τέτοια διατροφή νομιζόμενος πως θα βοηθηθεί και ο ίδιος σωματικά να φτάσει τα αντίστοιχα επίπεδα ενός αθλητή.
+2
Ηλιάδης Χρυσόστομος
Κλινικός Διατροφολόγος – Διαιτολόγος
BSc, MSc (Med Sci), MBA
+35722767656
+35796700100