Οι κάτοικοι της υπαίθρου περιμένουν πώς και πώς τις βροχές για να βγουν να μαζέψουν μανιτάρια, κάθε χρόνο το φθινόπωρο (κυρίως τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο) αλλά και την άνοιξη (κυρίως τον Μάρτιο και τον Απρίλιο).
Από τις μερικές χιλιάδες είδη μανιταριών που ζουν στην Κύπρο, κοντά στα 1,000 έχουν αναγνωριστεί μέχρι το 2010. Το
www.natureofcyprus.org περιέχει πληροφορίες για περίπου 50 είδη, που είναι σε μεγάλο βαθμό αντιπροσωπευτικά των γένων που κατοικούν στην Κύπρο.
Τα μανιτάρια είναι στην πραγματικότητα ο «καρπός» ενός (σε πολλές περιπτώσεις τεράστιου) συστήματος υπόγειων μυκητών.
Είναι πολύ σημαντικά για το οικοσύστημα καθώς πολλά είδη συμβιώνουν με φυτικούς οργανισμούς.
Οι μυκόριζες αποτελούν την συμβίωση μυκητών με τις ρίζες φυτών, και αυξάνουν δραματικά την ικανότητα των φυτών να απορροφούν θρεπτικές ουσίες. Δεν έχει γίνει αρκετή έρευνα για το θέμα στην Κύπρο.
Μπορεί λοιπόν τα μανιτάρια να είναι για τους πλείστους μια λιχουδιά είδικά στα κάρβουνα… πρέπει ωστόσο να έχουμε υπόψη πως πρέπι να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο μάζεμα τους αφού υπάρχουν τα εδώδιμα και τα δηλητηριώδη.
Ο Ανδρέας Κροταλίας, λαϊκός ποιητής και λάτρης της φύσης, γνώστης της συλλογής μανιταριών, ανέφερε στο ΚΥΠΕ ότι τα γνωστά είδη που καταναλώνονται στον τόπο μας είναι τρία: το μανιτάρι το κόκκινο του δάσους το οποίο γνωρίζουν οι μανιταροσυλλέκτες, το άσπρο μανιτάρι του δάσους, που είναι πολύ συγγενικό με το κόκκινο, αλλά είναι άσπρο, και το μανιτάρι της αναθρήκας ή της βανούκας, όπως λέγεται στην Πάφο.
Το συγκεκριμένο μανιτάρι της βανούκας, συνέχισε, δεν αναζητείται στο δάσος, αλλά όπου φυτρώνουν οι αναθρήκες, παραδείγματος χάρη στην Πελαθούσα, Κάθηκα, Κονιά και στα Λεύκαρα.
Ο πρόεδρος του Μυκητολογικού Συνδέσμου Κύπρου Μιχάλης Λοιζίδης ανέφερε στο HealthNews ότι αποτελεί μύθο αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι λένε πως υπάρχει ταλέντο στο να ξεχωρίζει κανείς τα δηλητηριώδη μανιτάρια.
«Δεν υπάρχει γενικός κανόνας, για να ξεχωρίσει κάποιος αυτά τα μανιτάρια. Ο μόνος τρόπος είναι να μελετήσει μέσα από έρευνες και βιβλία να ξεχωρίζει τα δηλητηριώδη μανιτάρια. Ούτε κανόνας για τα χρώματα ούτε για την μυρωδιά ή την όψη του μανιταριού υπάρχει όλα αυτά είναι μύθοι που επικράτησαν στον λαό με τα χρόνια Οι διάφοροι εμπειρικοί κανόνες πιθανόν να είναι άκρως παραπλανητικοί και επικίνδυνοι. Αναφέρεται, για παράδειγμα, ότι τα μανιτάρια που δεν αλλάζουν χρώμα, όταν κοπούν, είναι φαγώσιμα, αλλά οι δηλητηριώδεις Αμανίτες δεν ακολουθούν αυτό τον κανόνα. Το μόνο που ισχύει για τη συλλογή μη καλλιεργήσιμων μανιταριών είναι ότι κάποιος πρέπει να είναι απόλυτα σίγουρος για την καταλληλότητα των ειδών που μαζεύει και να απορρίπτει αμέσως οτιδήποτε για το οποίο έχει και την παραμικρή αμφιβολία.» υπογράμμισε.
Τα συμπτώματα που εκδηλώνουν οι ασθενείς παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις, ανάλογα με την τοξίνη που παρήγαγε το μανιτάρι που έφαγαν.
Γενικά μερικά από τα συμπτώματα είναι από παραισθήσεις έως αυξημένη εφίδρωση, σιελόρροια, δάκρυσμα, βραδυκαρδία, θόλωμα της όρασης, πόνο στην κοιλιά, έμετο, διάρροια, υπόταση, βρογχόσπασμο και πνευμονική συμφόρηση. Ωστόσο ,υπάρχουν και μανιτάρια στα οποία οι κυτταρολυτικές τοξίνες που περιέχουν προκαλούν συμπτώματα σε τρείς φάσεις όπως, υπογλυκαιμία, υπόταση και αφυδάτωση, διαταραχές της ηπατικής και της νεφρικής λειτουργίας.
Τα πιο πιο πάνω συμπτώματα είναι γενικά ( σοφότερο να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για περισσότερα) και μόλις ο ασθενής διαπιστώσει την κατανάλωση δηλητηριώδους μανιταριού ΠΡΕΠΕΙ να μεταβεί στις Πρώτες Βοήθειες ή να επικοινωνήσει με τον γιατρό του.
Υπάρχουν φάρμακα, για κάποιες τοξίνες, ωστόσο αυτό εξαρτάται από την βαρύτητα των συμπτωμάτων. Συνεπώς η θεραπεία είναι υποστηρικτική για κάποιες περιπτώσεις.
Σημειώνεται πως πρέπει να γίνει όσο το δυνατό γρηγορότερη έναρξη χορήγησης αντιδότο η οποία θα είναι επίσης καθοριστική για την θετική εξέλιξη του περιστατικού και για τη μείωση της θνησιμότητας.
Αν όμως καθυστερήσει ο ασθενής να μεταβεί στον γιατρό τότε μπορεί να υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες μέχρι και θάνατο.
Στην κατηγορία αυτών των θανατηφόρων μανιταριών ανήκει ο «φαλλοειδής» και όσοι αρέσκονται σε εξορμήσεις στην ύπαιθρο για συγκομιδή μανιταριών δεν αρκεί να να αναγνωρίζουν μόνο τον Αμανίτη τον φαλλοειδή.
Οι άγριοι μύκητες είναι νόστιμοι ειδικά αν ξέρετε να τους επιλέγεται αν δεν είστε σίγουροι τότε αφήστε το.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ
5.000 είδη άγριων μανιταριών υπάρχουν σε όλο τον κόσμο
2.000 είδη άγριων μανιταριών υπάρχουν στην Ελλάδα
100 τα είδη που προκαλούν δηλητηριάσεις στον άνθρωπο
10 τα είδη που μπορεί να προκαλέσουν θανατηφόρο δηλητηρίαση