Τα παιδάκια του Παιδικού Σταθμού μέσα από τον βιωματικό τρόπο εκπαίδευσης βρίσκουν νόημα σε όσα μαθαίνουν και κάνουν συνδέσεις ανάμεσα στις γνώσεις και τις εμπειρίες που αποκτούν.
Η ενεργητική προσέγγιση της μάθησης ενεργοποιεί τα κίνητρά τους και αναπτύσσει τις γνωστικές και κοινωνικές ικανότητες, αναγκαίες για την αυτο-καθοριζόμενη μάθηση.
Μαθαίνουν μέσω μιας διδασκαλίας που προσαρμόζεται στις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και τα βιώματα τους.
Συνεργάζονται με τους συνομηλίκους και τους ενηλίκους, ώστε η μάθηση να αποκτά και κοινωνική χροιά, εκτός από νοητική. Αναπτύσσουν τις ικανότητες της επίλυσης προβλημάτων και της κριτικής σκέψης.
Μέσα από τη βιωματική μάθηση στοχεύουμε στο να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό, την υπευθυνότητα και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Το βιωματικό εργαστήρι δίνει την δυνατότητα στα παιδιά να μάθουν τα συναισθήματα, να ξεχωρίσουν τον τρόπο που βιώνονται ,και κυρίως να μπορούν να τα εκφράζουν.
Μέσα από το παιχνίδι και την συμμετοχή τους αναγνωρίζουν τα συναισθήματα και τα χρησιμοποιούν, έτσι ώστε να οικειοποιηθούν και με τα δύσκολα συναισθήματα. Μαθαίνουν την σημασία του καθενός και την χρησιμότητα τους.
Το εργαστήρι είναι συγκεκριμένο και αφιερωμένο στα συναισθήματα με θεατρική αναπαράσταση με βάση τον αυθορμητισμό .
Αναγνωρίζονται τα κύρια συναισθήματα ,αγάπη ,χαρά, έκπληξη, θυμός φόβος.
Έτσι, η γνώση αναδύεται από μέσα τους και κατακτάται εις βάθος.
Με τη βιωματική εμπειρία τα παιδιά αναπτύσσουν δεξιότητες επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης που αποτελούν τη βάση για ένα ταξίδι αυτοπαρατήρησης και αυτοβελτίωσης.
Αποτελείται από δύο μέρη, την ίδια την άσκηση και τη συζήτηση πάνω σε αυτή.
Ο αναστοχασμός , η έκφραση πάνω στην εμπειρία αυτή είναι που ολοκληρώνει την εκπαιδευτική πράξη και οδηγεί στην κατανόηση και την επίγνωση.
Αναπτύσσει τη ψυχοσυναισθηματική σφαίρα των παιδιών και την εξέλιξη της.
Η βιωματική εκπαίδευση είναι η μόνη που μπορεί να προσφέρει αυτή την εμπειρία.
Οι ομιλίες, οι παρουσιάσεις και η αυστηρά κατευθυντική διδασκαλία, ανήκουν στη μεθοδολογία προηγούμενων γενεών που έχουν πια ξεπεραστεί διότι δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σημερινού παιδιού.
Γνωρίζοντας την ανάγκη των παιδιών για βιωματική μάθηση, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες –τόσο μέσα στην τάξη όσο κι έξω απ' αυτήν- ώστε οι μαθητές να κατακτήσουν τη γνώση μέσα από πολλαπλές εμπειρίες.
*Χριστίνη Παρασκευάκη Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης & Ψυχικής Υγείας Non-Directivite Intervenante N.D.I. Μη παρεμβαίνουσα Κατευθυντικότητα στην Ψυχοθεραπεία