Όσο κι αν την κατηγορούμε, όσο κι αν αποτρέπουμε τα παιδιά από τη συντροφιά της, η τηλεόραση είναι πάντα στο σπίτι μας, πάντα πειρασμός για τα αθώα παιδικά μάτια.
Είναι μια μπέιμπι σίττερ πού στέκεται ακίνητη αλλά απασχολεί θαυμάσια τα παιδιά μας. Μεταφέρει το μυαλό των παιδιών όπου αυτή θέλει: σε ένα κόσμο κινουμένων σχεδίων, ζώων, παραμυθιών, επιστημονικής φαντασίας, και βίας και πάλι βίας…
Η τηλεόραση είναι στο στόχαστρο όλων μας. Δεν σταματούμε να την κατηγορούμε: ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοί και γονείς. Παρόλα αυτά η τηλεόραση είναι στα σπίτια μας, όλοι την παρακολουθούμε, όλοι συζητάμε για τα προγράμματα των πολλών καναλιών της κι όμως όλοι ευχόμαστε να μην υπήρχε…
Η εύκολη λύση
Τα παιδιά μαγνητίζονται με αποτέλεσμα να κάθονται ακίνητα και αμίλητα μπροστά της με τις ώρες. Άρα, είναι εύκολη λύση για τους γονείς, που θέλουν να ξεκουραστούν ή να κάνουν τις δουλειές τους.
Είναι όμως αυτή η σωστή λύση; Φυσικά όχι και το ξέρετε, απλώς είστε και εσείς άνθρωποι και χρειάζεστε έστω και πέντε λεπτά ησυχίας!
Κατανοώ την ανάγκη σας, ξέρω πως δεν υπάρχουν πάντα αυλές, που το παιδί να μπορεί να παίξει, να εκτονωθεί όμως σας συμβουλεύω να αποφύγετε όσο μπορείτε τη λύση της τηλεόρασης που, αποδεδειγμένα, βλάπτει τα παιδιά.
Τα κακά πρότυπα
Η αρνητική επιρροή της τηλεόρασης είναι ολοφάνερη και βλάπτει τα παιδιά και, μάλιστα, σε ανησυχητικό βαθμό.
Ακόμα και σειρές κινουμένων σχεδίων, περιέχουν βία, και επιθετικότητα. Ο τρόπος που «φωτογραφίζεται» η καθημερινότητα και η ζωή είναι εντελώς ακατάλληλα για τον ψυχικό κόσμο των παιδιών.
Σειρές επιστημονικής φαντασίας παρουσιάζουν καταστρεπτικά όπλα που στρέφονται εναντίον εχθρών της ανθρωπότητας που έρχονται από το πουθενά με στόχο να καταστρέψουν τη γη έκφραση συναισθημάτων παρά μόνον τερατόμορφα πλάσματα που καταλήγουν να γίνουν πρότυπα για τα παιδιά.
Αποτέλεσμα αυτών των προτύπων είναι τα παιδιά να επιδεικνύουν επιθετικότητα, να προσπαθούν να μιμηθούν τις κινήσεις των ηρώων, να δυσκολεύονται να κάνουν φίλους (μόνος πιστός φίλος είναι η τηλεόραση και οι ψεύτικοι ήρωες), να μην παίζουν με τα παιχνίδια τους, να μην απασχολούνται δημιουργικά με άλλες δραστηριότητες και, πολλές φορές, να αποκτούν φοβίες αφού τρομάζουν με όσα βλέπουν.
Υπάρχουν και καλά νέα
Σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν και εξαιρέσεις. Στην τηλεόραση προβάλλονται και σειρές κατάλληλες για τα παιδιά, σειρές που τα ψυχαγωγούν και τα επιμορφώνουν. Τέτοιες σειρές είναι τα ντοκιμαντέρ ή σειρές κινουμένων σχεδίων που φτιάχτηκαν με σεβασμό για τα παιδιά και τις ανάγκες τους. Είναι, λοιπόν, θέμα επιλογής…
Όλα με μέτρο
Δε θα σας πω να πετάξετε την τηλεόραση διότι δε συμφωνώ με τις ακραίες λύσεις. Υπάρχει και ο μέσος τρόπος αντιμετώπισης του θέματος. Αυτός, δηλαδή, που επιτρέπει στα παιδιά να παρακολουθήσουν κάποια προγράμματα, αλλά πάντα κάτω από το δικό σας, άγρυπνο βλέμμα.
Επιτρέπετε στο παιδί να δει για λίγο τηλεόραση όταν γνωρίζετε πως το πρόγραμμα που έχει επιλέξει, είναι κατάλληλο για την ηλικία του. Καλύτερα είναι, να έχετε ήδη παρακολουθήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ώστε να είστε σίγουρες πως δε θα βλάψει το παιδί σας.
Φυσικά, και πάλι εσείς, πρέπει να δώσετε το καλό παράδειγμα. Εάν παρακολουθείτε εσείς πολύ τηλεόραση, είναι δύσκολο να πείσετε το παιδί να μη σας μιμηθεί. Αν αντίθετα, τον ελεύθερο χρόνο σας διαβάζετε κάποιο βιβλίο ή ακούτε μουσική, τότε και το παιδί θα καθίσει κοντά σας και θα απασχοληθεί με ένα παζλ ή θα πάρει τα μολύβια του να ζωγραφίσει. Όλα είναι θέμα τρόπου ζωής…
Στον υπολογιστή
Αντί της τηλεόρασης, μπορείτε εύκολα να χρησιμοποιήσετε τον υπολογιστή σας. Μπορείτε να επιλέξετε κάποιες παιδικές σειρές, ταινίες ή παιδικά προγράμματα που είναι κατάλληλα για τα παιδιά και που υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία στο εμπόριο. Έτσι, το παιδί και εξοικειώνεται με τον υπολογιστή που σίγουρα θα μπει στη ζωή του και απασχολείται – πάλι για λίγο – χωρίς να ανησυχείτε για τις κακές επιρροές…