Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) είναι μια από τις συχνότερες νευρολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της ΔΕΠΥ αυξάνει την πιθανότητα η μακροπρόθεσμη θεραπεία να είναι επιτυχημένη για τα παιδιά με την διαταραχή. Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, επειδή πολλά από τα συμπτώματά της θεωρούνται “αναμενόμενες συμπεριφορές” σε όλα τα παιδιά.
Τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) συχνά δυσκολεύονται να θυμηθούν και να ανακαλέσουν πληροφορίες που έχουν διδαχθεί. Υπάρχουν όμως τρόποι να ενισχύσουμε τις δεξιότητες μνήμης των παιδιών με πρακτικές μεθόδους.
Πρακτικές αμέθοδοι ενίσχυσης της Μνήμης για Παιδιά με Διάσπαση Προσοχής
- Ενημερώνουμε το παιδί ότι πρόκειται να του δώσουμε πολύ σημαντικές πληροφορίες. Του τονίζουμε τι πρέπει να προσέξει με εντολές και οπτικά βοηθήματα (μαρκαδόρους, post-it, σημειώσεις)
- Προσαρμόζουμε τις πληροφορίες στην ζωή του και τις εμπειρίες του. Χρησιμοποιούμε χάρτη στην γεωγραφία, του θυμίζουμε τραγούδια σχετικά, χρησιμοποιούμε καραμέλες ή παιχνίδια για να του περιγράψουμε τις μαθηματικές έννοιες και πράξεις.
- Σχηματίζουμε ή δημιουργούμε ζωντανές εικόνες των πληροφοριών που πρέπει να απομνημονευθούν. Ενισχύουμε τις εικόνες με υπερβολή, συναίσθημα, δράση, χρώμα: όσο πιο έντονες, πιο γελοίες τόσο το καλύτερο.
- Ενισχύουμε τις αισθήσεις του. Εάν μαθαίνει τα γράμματα ή ορθογραφία του δίνουμε απτικά ερεθίσματα: γράφει με το δάχτυλο σε άμμο, φτιάχνει τα γράμματα με ζυμαράκι, σε γυαλόχαρτο, ακολουθεί γραμμές και φτιάχνει γράμματα σχηματικά με διαφορετικά υλικά. Αποτελεσματική τεχνική για μικρά παιδιά και παιδιά που μαθαίνουν ξένη γλώσσα.
- Χρησιμοποιούμε ρυθμό και μελωδία για να διδάξουμε σειρές και αλληλουχίες. Βοηθούμε την απομνημόνευση οποιασδήποτε λίστας (μήνες, μέρες ,νομοί, προπαίδεια κλπ) χρησιμοποιώντας ρυθμό, φτιάχνοντας τραγούδια ή ποιήματα.
- Χωρίζουμε σε μικρότερες ενότητες, αν τα μαθήματα ή ύλη είναι πολύ φορτωμένη.
- Χρησιμοποιούμε χιούμορ. Όταν μαθαίνουμε άγνωστες λέξεις απλώς τις συσχετίζουμε με κάτι αστείο, ένα σκηνικό, μία άλλη λέξη, μία εμπειρία.
- Συνεργαζόμαστε. Ζητούμε από τον δάσκαλο να ενισχύσει την χρήση των βοηθημάτων μνήμης που βλέπουμε ότι βοηθούν το παιδί. Συζητάμε μαζί του και βρίσκουμε τρόπους που μπορεί να τα χρησιμοποιήσει στην τάξη.
- Μετά το μάθημα ζητούμε από το παιδί να αναφέρει αυτά που θυμάται. Ζητούμε να το κάνει όσο πιο γρήγορα μπορεί ώστε να να βελτιώσουμε την ανάκληση.
- Προσέχουμε ποιες τεχνικές μνήμης χρησιμοποιεί ήδη το παιδί και τις ενισχύουμε. Ένα μεγάλο παιδί είναι πολύ πιθανό να έχει αναπτύξει μόνο του κάποια κόλπα που το βοηθούν να θυμάται.
- Για τον ελεύθερο χρόνο τα Πάζλ, σκάκι, και γενικότερα παιχνίδια και δραστηριότητες που ενισχύουν την συγκέντρωση της προσοχής ενδείκνυνται. Επίσης ασκήσεις καραόκε, βοηθούν στην ενίσχυση της οπτικής και ακουστικής μνήμης καθώς και της συγκέντρωσης.
*Ελένη Μουγιάρη
Λογοπαθολόγος-Λογοθεραπεύτρια B.Α
Εργοθεραπεία MSc
Εξουσιοδοτημένη επόπτης Λογοθεραπείας, σε φοιτητές.
Εγγεγραμμένη και ενεργό μέλος του Συλλόγου Λογοπαθολόγων Κύπρου (ΣΥΕΛΚ).
email: eleni_mougiari@hotmail