Γιατί είναι απαραίτητη η αξιολόγηση της γλωσσικής ικανότητας σε βρέφη και παιδία;

Η παιδική ηλικία 3-6 ετών είναι από τις σημαντικότερες περιόδους από γλωσσικής, κοινωνικοσυναισθηματικής και νοητικής άποψης .

Στην ηλικία αυτή η παραμικρή δυσκολία συσσωρεύετε και οδηγεί το παιδί στο νέο σχολικό περιβάλλον, το δημοτικό με εμφανιζόμενες ακαδημαϊκές δυσκολίες, σχολικό άγχος ακόμα και άρνηση για το σχολείο.

Επίσης οι εμφάνιση δυσκολιών άρθρωσης , φωνολογίας παραγωγής προφορικού λόγου, και γλωσσικής έκφρασης δείχνουν σε σημαντικό βαθμό την πιθανότητα εμφάνισης μαθησιακών δυσκολιών.

Για να προλάβουμε τέτοια περιστατικά αλλά και για την καλύτερη και ομαλότερη ένταξη του παιδιού στις απαιτήσεις του δημοτικού οι γονείς πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση και να απευθύνονται έγκαιρα σε επαγγελματία λογοπαθολόγο.

Μια προληπτική αξιολόγηση των γλωσσικών ικανοτήτων σε βρέφη και παιδία, μπορεί να προλάβει πολλές δυσκολίες που πιθανό να εμφανιστούν με τον ερχομό της πρώτης μέρας στο σχολειό.

Η αξιολόγηση των γλωσσικών ικανοτήτων εστιάζεται σε όλες τις πλευρές της επικοινωνίας οι οποίες είναι: η πρώιμη ανάπτυξη της ομιλίας, η μη λεκτική επικοινωνία, η σωματική και συμπεριφορική ανάπτυξη.

Ακόμα μπορεί να ανιχνεύσει ενδείξεις νοητικών ή αναπτυξιακών διαταραχών, παρουσία κάποιου γενετικού συνδρόμου, ενδείξεις διαταραχής στο φάσμα του αυτισμού, ακουστική βλάβη ή άλλη αισθητηριακή απώλεια.

  

+2

Στη συνέχεια με τη χρήση σταθμισμένων τεστ αναλύει λεπτομερώς το λόγο του παιδιού και αξιολογεί το φωνολογικό, το σημασιολογικό και το πραγματολογικό σύστημα του παιδιού καθώς και την ικανότητά του για επικοινωνία, σωστή έκφραση και κρίνει αν αποκλίνει ή όχι από τα φυσιολογικά στάδια ανάπτυξης του λόγου σύμφωνα με τη χρονολογική ηλικία του παιδιού.

Με τη λογοθεραπευτική αξιολόγηση μπορούν να αξιολογηθούν:

• Δυσκολίες στην ομιλία (δυσκολία στην άρθρωση συγκεκριμένων φωνημάτων π.χ /δ/, /σ/, /ξ/, /ψ/, /ρ/, παράλειψη ή αντικατάσταση αυτών, ελλιπής φωνολογική ενημερότητα).

• Δυσκολίες στη ροή της ομιλίας (π.χ. τραυλισμός, ταχυλαλία, βραδυγλωσσία).

• Δυσκολίες στο λόγο (π.χ. περιορισμένο λεξιλόγιο, δυσκολία στην ανάκληση λέξεων και στην κατονομασία αντικειμένων, δυσκολία στην κατανόηση του λόγου, δυσκολία στην αφήγηση και στην περιγραφή, δυσκολία στην ικανότητα δομημένης συζήτησης).

• Δυσκολίες στην κατάποση.

• Δυσκολίες στην επικοινωνία (π.χ. το παιδί δυσκολεύεται να κάνει έναρξη επικοινωνίας με συνομήλικούς του και ενήλικες ή δε χρησιμοποιεί το λόγο για να επικοινωνήσει με τους γύρω του).

• Δυσκολίες στη φωνή (π.χ. το παιδί δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει τον κατάλληλο τόνο στη φωνή ή έχει μία παράξενη προσωδία ή χροιά την ώρα που μιλάει).

 
Ο λογοθεραπευτής, λοιπόν, με τη χρήση κλινικών τεχνικών παρατήρησης του παιδιού σε συνδυασμό με σταθμισμένα εργαλεία ελέγχου μπορεί να προβεί στη διάγνωση δυσκολιών άρθρωσης, δυσαρθρίας, δυσφωνίας, ρινολαλίας, εξελικτικής διαταραχής του λόγου, τραυλισμού, βραδυγλωσσίας, ταχυλαλίας, δυσφασίας, δυσφαγίας, δυσκαταποσίας και πραγματολογικών διαταραχών.

 
*Ελένη  Μουγιάρη
Λογοπαθολόγος-Λογοθεραπεύτρια B.Α
Εργοθεραπεία MSc
Εξουσιοδοτημένη επόπτης Λογοθεραπείας, του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤΕΠΑΚ), για την πρακτική εξάσκηση των φοιτητών Λογοθεραπείας.
Εγγεγραμμένη και ενεργό μέλος του Συλλόγου Λογοπαθολόγων Κύπρου (ΣΥΕΛΚ).
 email: eleni_mougiari@hotmail