Μαθήματα ζωής από έναν πιτσιρικά.Ο λόγος για τον Τζέιν Βελκόβσκι από τα Σκόπια.
Ο 9χρονος γνώρισε τη ζωή καθισμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, αφού μια σπάνια ασθένεια, η νωτιαία μυική ατροφία (Spinal Muscular Atrophy, SMA) δεν του επέτρεψε ποτέ να περπατήσει.
Ποτέ όμως δεν το έβαλε κάτω! Ζει όπως θέλει και κάνει αυτό που αγαπά.
Παρότι ο αγαπημένος του παίκτης είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο, εκείνος απολαμβάνει το ποδόσφαιρο αγωνιζόμενος ως τερματοφύλακας.
Ο πιτσιρικάς μίλησε στην ιστοσελίδα της UEFA για την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, δίνοντας μαθήματα ζωής.
«Όταν παίζω ποδόσφαιρο νιώθω ότι είμαι ίσος, νιώθω καλά, γιατί μπορώ να συμμετέχω στο παιχνίδι. Νιώθω ωραία που μπορώ να ηγηθώ της ομάδας, μπορώ να νικήσω και να είμαι αρχηγός.
Είμαι χαρούμενος όταν νικάω, είμαι λυπημένος όταν χάνω.
Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για μένα.
Παίζω σε video games, παίζω στον κήπο μας, παίζω στο σχολείο. Παίζω ποδόσφαιρο παντού», εξομολογείται και συνεχίζει μιλώντας για το πρόβλημά του:
«Έχω μια μυϊκή ασθένεια, που σημαίνει ότι δεν μπορώ να περπατήσω. Αλλά δεν αφήνω κανέναν να αστειευτεί με αυτό το θέμα. Θέλω να πω σε όλο των κόσμο πως είμαστε ίσοι, πως οι άνθρωποι με αναπηρία μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με όλους τους άλλους.
Ακόμα, όμως, και όταν δεν μπορούν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απολαμβάνουν τη ζωή τους».
Από το 2015, ο Τζέιν ξεκίνησε μια θεραπεία στο Παρίσι. Κάθε έξι μήνες υποβάλλεται εκ νέου σε θεραπευτική αγωγή, με την ελπίδα κάποια μέρα να περπατήσει και -γιατί όχι- να βάλει γκολ. Σαν τον αγαπημένο του Κριστιάνο.
«Το ποδόσφαιρο έχει πολύ θετική επιρροή στη ζωή του και στο να διαχειριστεί όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Μέσα από το ποδόσφαιρο μπόρεσε να καταλάβει ότι έχει τη δυνατότητα να παίξει ενεργό ρόλο στην κοινωνία», ανέφερε σχετικά ο πατέρας του.
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν αυτός που έδωσε φτερά στα όνειρά του, παρότι η μόνη τους επαφή ήταν μέσα από μια… αφίσα. «Όταν έγινε το Σούπερ Καπ στα Σκόπια, πήγαμε σε ένα δωμάτιο όπου υπήρχαν αφίσες στους τοίχους.
Είχα βγάλει φωτογραφίες με τις δύο ομάδες, αλλά μετά είδα μια αφίσα του Ρονάλντο, να πανηγυρίζει μετά από ένα γκολ. Σκέφτηκα ότι πρέπει να τον αντιγράψω.
Ζήτησα από τον παππού μου να με βγάλει μια φωτογραφία να αντιγράφω την πόζα του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Είναι φανταστική φωτογραφία», ανέφερε για αυτή τη… συνάντηση.
«Όταν παίζω ποδόσφαιρο, μερικές φορές ξεχνάω ότι κάθομαι σε αμαξίδιο. Φαντάζομαι τον εαυτό μου να σκοράρει σαν τον Ρονάλντο και μερικές φορές σχεδόν ξεχνάω ότι δεν μπορώ να περπατήσω», καταλήγει ο μικροσκοπικός πιτσιρικάς, με τα τεράστια ποδοσφαιρικά όνειρα.