Η ανάπτυξη του αθλητισμού έχει φέρει την ευκαιρία σε όλες τις ομάδες της κοινωνίας να μπορούν να έχουν την ευκαιρία για άθληση και άσκηση καθώς τα αθλητικά κέντρα και γυμναστήρια είναι διάσπαρτα.
Καθώς αυτό είναι μια θετική εξέλιξη υπάρχουν διάφορες ανησυχίες για το τρόπο που εντάσσονται οι μικρές ηλικίες σε αυτό το κομμάτι.
Κατά το πέρας τον χρόνων έχει αποδεικτή ακράδαντα τα οφέλη που μπορούν να προσφερθούν στις μικρές ηλικίες δια μέσο του αθλητισμού.
Κάποια από αυτά τα οφέλη είναι η διδασκαλία του σεβασμού, της πειθαρχίας και η μετεξέλιξη σε ένα ποιο υγιές τρόπο ζωής.
Πως μπορεί γόμος η ένταξη του παιδιού μας στον αθλητισμό να είναι αρνητική?
Αυτό βασίζεται απόλυτα στον προπονητή αλλά και την οικογένεια.
Σαν προπονητές όλοι θα θέλαμε να αναδείξουμε ταλέντα κάτι το οποίο πιστώνει την δουλειά μας σαν επιτυχές και σαν γονείς όλοι θα θέλαμε να δούμε τα παιδιά μας να αναδεικνύονται μόνο και μόνο για το αίσθημα της περηφάνειας.
Διαλέγοντας αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές το ποιο πιθανόν είναι να χάσουμε τα οφέλη μέσο του αθλητισμού τα οποία έχουν προαναφερθεί και να αλλοιώσουμε την έννοια της ΝΙΚΗΣ.
Πως λοιπόν ξεχωρίζουμε αν ένα παιδί έχει κλίση ή ταλέντο σε κάποιο άθλημα χωρίς να επεμβαίνω στην διδασκαλία τον αρχών του αθλητισμού?
Η απαίτηση για τον εντοπισμό νέον μεθόδων με τις οποίες μπορεί να καλλιεργηθεί το ταλέντο (που από μόνη της είναι αμφιλεγόμενο ως προς τον ορισμό του) είναι υψίστης σημασίας για τους προπονητές και τους επαγγελματίες.
Συγκεκριμένα, άμεσες τεχνικές για την προώθηση της παιδιατρικής αθλητικής ανάπτυξης έχουν υιοθετηθεί εδώ και πάρα πολλά χρονιά από μεγάλες χώρες που πρωταγωνιστούν στο τομέα του αθλητισμού.
Ωστόσο, μέσα σε αυτό το συγκεκριμένο πληθυσμό υπάρχουν πολλές εξωγενείς παράγοντες (συμπεριλαμβανομένου του βαθμού ωρίμανσης, και ανατομικά, νευρολογικά, ορμονικές, και το μυοσκελετικές αλλαγές στη δομή) που πρέπει να ενσωματωθεί στο σχεδιασμό οποιασδήποτε μορφής φυσικής άσκησης.
Ωστόσο η αθλητική επιστημονική κοινότητα έχει εφαρμόσει ένα μοντέλο το οποίο λαμβάνοντας όλες τις παραμέτρους οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του παιδιού έχει δημιουργήσει ένα μονοπάτι για την σωστή ανάπτυξη και καθοδήγηση αυτής της διαδικασίας.
Αυτό το μοντέλο ονομάζεται ‘’Μακρόχρονη Ανάπτυξη Του Αθλητή’’ και χωρίζετε σε 5 καλά δομημένα στάδια (Balyi & Hamilton, 2004):
Θεμελιώδες στάδιο
(Αγόρια: 6-9 ετών / Κορίτσια: 6-9 ετών)
Μαθαίνοντας να προπονείται
(Αγόρια: 9-12 ετών / Κορίτσια: 8-11 ετών)
Προπόνηση του πώς να προπονείται
(Αγόρια: 12-16 ετών / Κορίτσια: 11-15 ετών)
Προπόνηση για να ανταγωνιστεί
(Αγόρια: 16-18 ετών / Κορίτσια: 15-17 ετών)
Κατάρτιση/Προπόνηση για να κερδίσει
(Αγόρια: 18+ ετών / Κορίτσια: 17+ ετών)
Μιας και το συγκεκριμένο άρθρο απευθύνεται στην σημασία της νίκης στις πολύ μικρές ηλικίες (Αγόρια: 6-9 ετών / Κορίτσια: 6-9 ετών) θα σταθούμε στο πρώτο στάδιο του μοντέλου αυτού.
Θεμελιώδες στάδιο:
Διασκέδαση και Συμμετοχή
• Γενικά, η συνολική ανάπτυξη
• Βασικά στοιχεία της αθλητικής ανάπτυξης όπως τρέξιμο, ρίψη, άλμα
• ABΓ της σωστής φυσιολογίας του αθλητισμού- ευκινησία, ισορροπία, το συντονισμό, την ταχύτητα
• Εργαλεία: Ιατρική μπάλα, ελβετική μπάλα, ασκήσεις δύναμης με σωματικό βάρος
• Εισαγωγή σε απλούς κανόνες δεοντολογίας του αθλητισμού
• Έλεγχος
• Δεν χρησιμοποιούμε μακρόχρονο προγραμματισμό αλλά καλά δομημένα προγράμματα
• Η σωματική δραστηριότητα να κυμαίνεται τέσσερεις έως πέντε φορές την εβδομάδα
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να αναφερθεί σαφώς ότι το μοντέλο αυτό παραπετά από τους προπονητές την απόλυτη κατανόηση και σημασία της φυσιολογικής και βιολογικής ανάπτυξης ενός παιδιού.
*Σάββας Σάββα, προπονητής φυσικής κατάστασης, αθλητής Ολυμπιακής Άρσης Βαρών, αθλητικός επιστήμονας και ερευνητής.
ΒSc (Hons) Science of Sport and Exercise
MSc (Hons) Strength & Conditioning
Athletes Innovation Team
Τηλέφωνο: 96284851