Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική και είναι αντιμετωπίσιμη επισημαίνει η δερματολόγος- αφροδισιολόγος δρ Μαρία Ζάουρα
Δεν είναι λίγες οι φορές που ψωρισιακοί κρύβουν το δέρμα τους με μακρυά μανίκια και σε αρκετές περιπτώσεις έχουν να αντιμετωπίσουν την διάκριση, την απόρριψη και την περιθωριοποίηση είτε από τον οικογενειακό περίγυρό τους, τον κοινωνικό κύκλο αλλά και εργασιακό περιβάλλον τους.
Ήδη ο Σύνδεσμος τους είναι μη δραστηριοποιημένος και καθόλου ενεργός για τους λόγους αυτούς. Φαίνεται πως τα άτομα αυτά χρειάζονται ενθάρρυνση και παρότρυνση ώστε να δραστηριοποιηθούν.
Η ψωρίαση, είναι μια φλεγμονώδης πάθηση του δέρματος, εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες 15 με 35 χρονών και για τα δύο φύλα,ωστόσο τα συμπτώματά της μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. ΔΕΝ είναι μεταδοτική έχει προσβάλει περισσότερους από 125 εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη.
+4
Για την Κύπρο ένεκα και της αδυναμίας στοιχειοθέτησης αρχείων λόγω μη ύπαρξης του Γενικού Συστήματος Υγείας, το ποσοστό υπολογίζεται μεταξύ 2 και 3 τοις εκατόν του πληθυσμού.
Η γιατρός ξεκαθαρίζει ότι η ψωρίαση την οποία πολλοί συγχέουν με την λέπρα ή την ψώρα, μπορεί να μην θεραπεύεται ωτσόσο αντιμετωπίζεται σε μεγάλο βαθμό αρκεί ο ίδιος ο ασθενής να μπορέσει να απευθυνθεί άμεσα στους ειδικούς.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ψωρίασης
Η πιο συχνή είναι η κατά πλάκας ψωρίαση, η οποία αντιστοιχεί στο 90% των περιπτώσεων
Η κατά πλάκας ψωρίαση εμφανίζεται με τη μορφή επηρμένων ερυθρών περιοχών που καλύπτονται από αργυρόχρωμες-λευκές φολίδες από νεκρά δερματικά κύτταρα, οι οποίες συχνά είναι κνησμώδεις, επώδυνες, και μπορεί να σπάσουν και να αιμορραγήσουν. Αυτές οι περιοχές, ή πλάκες, αναπτύσσονται συχνότερα στο τριχωτό της κεφαλής, στα γόνατα, στους αγκώνες και στην οσφυϊκή χώρα.
Πάνω από το ένα τρίτο των ατόμων με κατά πλάκας ψωρίαση πάσχουν από μία μέτρια έως σοβαρή μορφή, η αντιμετώπιση της οποίας μπορεί να είναι δύσκολη.
+4
Οι ασθενείς θεωρείται ότι έχουν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα όταν έχει προσβληθεί πάνω από το 10% της επιφάνειας του σώματος, ή όταν εμπλέκονται ευαίσθητες ή εμφανείς περιοχές του σώματος, όπως τα χέρια ή τα πόδια (παλαμο-πελματιαία ψωρίαση), ή το πρόσωπο (ψωρίαση προσώπου), κάτι που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Δεν πρόκειται απλά για ένα αισθητικό πρόβλημα.
Η ψωρίαση δεν προσβάλει μόνο το δέρμα. Είναι μία συστηματική, χρόνια (μακράς διάρκειας) και ενοχλητική νόσος που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής.
Έχει αποδειχθεί ότι η ψωρίαση περιορίζει συχνά την ικανότητα των ασθενών να αναλάβουν την καθημερινή εργασία και τις κοινωνικές τους δραστηριότητες, επηρεάζοντας επίσης την ψυχική και συναισθηματική τους υγεία.
Η επίδραση στην ποιότητα ζωής ενός ατόμου με ψωρίαση είναι συγκρίσιμη με την επίδραση νόσων όπως η προχωρημένη καρδιοπάθεια, ακόμα και κάποιες μορφές καρκίνου.
Η ψωρίαση συσχετίζεται επίσης με άλλες σοβαρές ιατρικές παθήσεις, όπως η κατάθλιψη, ο διαβήτης και η καρδιοπάθεια.
Έως 30% των ασθενών με ψωρίαση έχουν, ή θα αναπτύξουν, ψωριασική αρθρίτιδα, στην οποία προσβάλλονται επίσης οι αρθρώσεις με συμπτώματα που προκαλούν αναπηρία, όπως πόνος, ακαμψία και μη αναστρέψιμη βλάβη των αρθρώσεων.
Οι ακριβείς αιτίες της ψωρίασης δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα, αλλά έχει επιβεβαιωθεί ότι σχετίζεται με το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.
+4
Φυσιολογικά, μετά από ένα συγκεκριμένο εκλυτικό παράγοντα (περιβαλλοντικό ή γενετικό), ενεργοποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού παράγοντας μεγάλο αριθμό κυτταροκινών (μικρές πρωτεΐνες) που συμβάλλουν στον έλεγχο της φλεγμονώδους ανταπόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στην ψωρίαση, αυτή η φλεγμονώδης ανταπόκριση συμβαίνει αυτόματα, ή πυροδοτείται λανθασμένα, οδηγώντας στη δημιουργία νέων δερματικών κυττάρων με ρυθμό ταχύτερο από το φυσιολογικό.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πάχυνση του δέρματος και την ανάπτυξη περιοχών, ή πλακών, λόγω της συσσώρευσης κυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος.
Η ψωρίαση εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες μεταξύ 15 και 35 ετών, ωστόσο τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής ηλικίας.
Η ιντερλευκίνη-17A
(IL-17A) είναι μία από τις πολλές πρωτεΐνες του οργανισμού που ονομάζονται κυτταροκίνες, οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία του οργανισμού από τις λοιμώξεις.
Έχει βρεθεί ότι τα επίπεδα της IL-17A είναι αυξημένα στο δέρμα των ατόμων με ψωρίαση, γεγονός που δείχνει ότι ενδέχεται να παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην καθοδήγηση αυτής της φλεγμονώδους απάντησης στη νόσο.
Ο έλεγχος αυτής της φλεγμονώδους απάντησης θα μπορούσε να αποτελεί το κλειδί για την επιτυχημένη θεραπεία της ψωρίασης.
Η ελάττωση της φλεγμονής μειώνει τα σχετιζόμενα συμπτώματα όπως η ερυθρότητα, ο κνησμός και το οίδημα.
Επίσης επιβραδύνει τη χαρακτηριστική ταχεία ανάπτυξη νέων δερματικών κυττάρων και τη συσσώρευση κυττάρων στην επιφάνεια του δέρματος, η οποία είναι γνωστή ως πλάκες.
Αντιμετώπιση της ψωρίασης: ο απώτερος στόχος
Για την αξιολόγηση των εκβάσεων στις κλινικές μελέτες της ψωρίασης χρησιμοποιείται ο Δείκτης Έκτασης και Σοβαρότητας της Ψωρίασης (PASI), ο οποίος μετράει την ερυθρότητα, την απολέπιση και το πάχος των ψωριασικών πλακών, καθώς και την έκταση κάθε προσβεβλημένης περιοχής του σώματος.
Στη διάρκεια της θεραπείας της ψωρίασης, η αποτελεσματικότητα αξιολογείται με βάση την ελάττωση της βαθμολογίας από την κατάσταση αναφοράς (έναρξη της θεραπείας).
Σήμερα ο απώτερος στόχος της θεραπείας είναι η επίτευξη βαθμολογίας PASI90 (σχεδόν καθαρό δέρμα), όπως συνιστάται από τις κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες και τις ρυθμιστικές αρχές.
Αντιμετωπίζοντας τις ανεκπλήρωτες ανάγκες στη θεραπεία της ψωρίασης
Υπάρχουν μία σειρά από διαθέσιμες θεραπείες για την ψωρίαση.
Στις θεραπείες περιλαμβάνονται οι τοπικές θεραπείες (κρέμες και τζελς), η φωτοθεραπεία, οι βιολογικές θεραπείες και τα συστηματικώς χορηγούμενα φάρμακα, δηλ. θεραπείες που επηρεάζουν ολόκληρο τον οργανισμό.
Ωστόσο, σύμφωνα με μία ανάλυση ερευνών που πραγματοποιήθηκαν σε 5.600 ασθενείς από το Εθνικό Ίδρυμα για την Ψωρίαση μεταξύ του 2003 και του 2011, πάνω από τους μισούς ασθενείς με ήπια, μέτρια και σοβαρή ψωρίαση ήταν δυσαρεστημένοι με την αντιμετώπιση της νόσου τους.
Αυτό το γεγονός υποδηλώνει ότι εξακολουθεί να υφίσταται μία ανεκπλήρωτη ανάγκη για νέες, πιο αποτελεσματικές θεραπείες.
Θεραπείες που δρουν ταχύτερα και διαρκούν περισσότερο, όχι μόνο για την ανακούφιση από τα συμπτώματα αλλά και για την αντιμετώπιση της υποκείμενης φλεγμονώδους απάντησης,
Ως απάντηση σε αυτή την ανεκπλήρωτη ανάγκη, έχουν αναπτυχθεί νέες, καινοτόμες θεραπείες που στοχεύουν ειδικά τις κυτταροκίνες οι οποίες πυροδοτούν τη φλεγμονή, όπως η IL-17A, διακόπτοντας τον φλεγμονώδη κύκλο στην ψωρίαση.
Οι θεραπείες αυτές έχουν αποφέρει θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία και τη διαχείριση της ψωρίασης
* Δρ Μαρία Ζάουρα Δερματολόγος- Αφροδησιολόγος τέως διευθύντρια Δερματολογικού Τμήματος Γενικού Νοσοκομείυ Λευκωσίας τηλέφωνο 25723120 και 99684168 Λεμεσός