Το HealthNews ξεφύλισσε τις εφημερίδες της περιόδου του 1966 και συγκεκριμένα την εφημερίδα "ΧΑΡΑΥΓΗ" που κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.
Εντύπωση, προκαλούν οι αναφορές για τον καρκίνο ο οποίος ιστορικά πρωτοεντοπίστηκε στην αρχαία Αίγυπτο σε πάπυρο που αναφέρονται 8 περιπτώσεις όγκων ή ελκών στο στήθος οι οποίοι αντιμετωπίζονταν με καυτηριασμό, το λεγόμενο «τρυπάνι της φωτιάς». Στον πάπυρο αναφέρονταν ότι η νόσος δεν είχε θεραπεία.
Εφημερίδα " ΧΑΡΑΥΓΗ" 26 Οκτωβρίου 1966
Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν αυτοί που πρώτοι χρησιμοποίησαν την λέξη "καρκίνος" ωστόσο από τότε δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι ο καρκίνος είναι μία ανίατη ασθένεια ακολουθούσε τις διάφορες θεωρίες και αυτό ήταν που ενίσχυσε τόσο πολύ το φαινόμενο της «καρκινοφοβίας» που επικρατεί στον κοινό νου.
Πλέον η επιστήμη έχει απομυθοποιήσει πολλές από αυτές τις αντιλήψεις και έχει κατορθώσει να διαμορφώσει μία πιο σαφή εικόνα τόσο για τη φύση της νόσου όσο και για τα αίτιά της.
+2
Το 1966 η εφημερίδα "ΧΑΡΑΥΓΗ" φιλοξενεί στις σελίδες της τις δηλώσεις του διακεκριμένου Ιταλού καθηγητή Τζιοβανέλλα.
Ο Τζιοβανέλλα ήταν ένας από τους διασημότερους Ιταλούς καρκινολόγους, μέλος του καρκινολογικού Ινστιτούτου "Βασίλισσα Έλενα" της Ρώμης και του αμερικανικού κέντρου ερευνών " Μέντινσον Ουίσκονσιν Μακ Άρντλ Λειμπορετορυ".
Ο καθηγητής Τζιοβανέλλα έκανε πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις σε συντάκτη του περιοδικού "Επιστήμη και Υγεία" του πρακτορείου ειδήσεων ΑΔΝ Κρόνος τις οποίες η "ΧΑΡΑΥΓΗ" φιλοξένησε την εποχή.
Σε μια εποχή που ο καρκίνος ήταν για τους συμπατρώτες μας "η αρρώστια", ούτε καν η ίδια εκφορά της λέξης δεν ήταν δυνατό να ακουστεί από τον κόσμο, ο Τζιοβανέλλα έρχεται και δίνει φώς στο στα σκοτεινά ταμπού της ανίατης αλλά ολίγον άγνωστης για την εποχή ασθένειας.
Ιστορική Αναφορά για τον Καρκίνο
Ο Ιπποκράτης ήταν αυτός που έδωσε στην πάθηση του καρκίνου το όνομα της.
Παρομοίασε τον όγκο με την εικόνα του κάβουρα(καρκίνου).
Πολύ αργότερα, ο Valsalva, το 1704 υποστήριξε ότι αρχικαά ο καρκίνος ήταν ένα τοπικό φαινόμενο που μπορούσε να αφαιρεθεί χειρουργικά ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ο καρκίνος μπορούσε μέσω των λεμφαγγείων να μεταφερθεί αλλού στο σώμα.
Ο καρκίνος είναι μια πάθηση η οποία μπορεί να προσβάλλει κάθε ιστό και όργανο του σώματος.
Ο όρος αναφέρεται σε περίπου 150-200 διαφορετικές παθήσεις ωστόσο έχουν 2 κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία: την απεριόριστη αύξηση των κυττάρων και τις δυσλειτουργίες τις οποίες προξενεί αυτή.
Φυσιολογικά, τα κύτταρα ενός οργανισμού αναπτύσσονται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό έτσι ώστε να αντικαθιστούν αυτά που πεθαίνουν.
Σε αρκετές όμως περιπτώσεις ο οργανισμός μπορεί να παράγει περισσότερα κύτταρα από εκείνα που πραγματικά χρειάζεται.
Η συγκέντρωση αυτών των παραπάνω κυττάρων έχει σαν αποτέλεσμα την διμιουργία όγκων.
Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνήθως αβλαβείς.
Για να γίνει ένας όγκος επικύνδινος πρέπει τα κύτταρα που τον αποτελούν να εισβάλλουν σε ιστούς και να μεταφερθούν σε άλλα μέρη του σώματος.
Μπ.Τζιοβανέλλα: " Ούτε μεταδοτικός, ούτε κληρονομικός ο καρκίνος"
Στις δηλώσεις του ο Ιταλός καθηγητής, υπογραμμίζει ότι καμία άλλη ασθένεια δεν έχει προκαλέσει τόσες συζητήσεις όσο ο καρκίνος ο οποιός παραμε΄νει για το κοινό κάτι μυστηριώδες και τρομερό, πηγή φόβου και με λανθασμένες τις περισσότερες φορές αντιλήψεις.
Στο ερώτημα της αιτίας ( για τα δεδομένα της εποχής πάντα ) καταβάλλο.νταν πολλές προσπάθειες από τους επιστήμονες να εξεβρεθεί και να αναλυθεί κάτι συγκεκριμένο. και ο καθηγητής εξηγεί ότι για δεκαετίες διενεργήθηκαν εντατικές μελέτες και εργασίες γαι αυτό τον σκοπό.
Σε ερώτηση του δημοσιογράφου "γιατί σχηματίζεται και εξελίσσεται ο καρκίνος" ο καθηγητής απάντησε πως δεν υπήρχε ακόμα απάντηση στο ερώτημα αυτό.
"Η αιτία δεν παίζει ρόλο"
Κατα πρώτο ρόλο τονίζει στην συνένετυξη του ο Ιταλός επιστήμονας , τονίζει ότι ανεξάρτητα από τις αιτίες θα πρέπει ο κόσμος να ενημερωθεί πως ο καρκίνος δεν είανι μεταδοτικός ούτε κληρονομικός.
Κατα λέξη αναλύει: " Μια αρρώστια λέγεται μεταδοτική όατν μπορεί να περάσει από έναν άνθρωπο σε άλλον σαν συνεπεία της ταυτόχρονης παρουσίας ενός υγειούς και ενός ασθενούς στο ίδιο περιβάλλον με άμεση επαφή αναάμεσα στο υγιές και το ασθενές άτομο, ή με ένα αντικείμενο που ανήκει σε αυτό. ( χολέρα και άλλλες λοιμώδεις ασθένειες του πεπτικού"
Φαίνεται ότι ο επιστήμονας ξεκαθαρίζει πως στην περίπτωση του καρκίνου στον άνθρωπο δεν έχει παρατηρηθεί ΠΟΤΕ μετάδοση νεοπλάσματος μέσω κάποια επαφής.
Για να ξεκαθαρίσει στην συνέχεια τί σημαίνει μεταδοση εξ επαφής όπως μέσω μιας χειραψίας ή με ενδοτατη επαφή ( αφροδίσια νοσήματα) ή ΄μέσω παρασιτικών οργανισμών ( ελονοσία, ζωίφια μολυσμένα, τυφώδεις ασθένειες)
Κληρονομικότητα
Όσον αφορά την κληρονομικότητα ο Ιταλός καθηγητής, διευκρινίζει πως το παιδί δύο γονένων που έχουν και οι δύο καρκίνο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ από όσες πιθανότητες έχει το παιδί δύο γονέων που δεν έχουν προσβληθεί.
Καθόλου κληρονομικός τονίζει για να σβήσει κάθε είδους σκιάς για την τότε εποχή ή υποψίας για την "κακιά αρρώστια" τον καρκίνο.
Το φάρμακο για τον καρκίνο
Την ίδια περίοδο ο διάσημος Αμερικανός - πολονικής καταγωγής, καθηγητής Άλμπερτ Σ. Σέιμπιν, ο κατασκευαστής του εμβολίου κατά της πολυομυελίτιδας ανακοινώνει την συνέχιση των επιστημονικών ερευνών του για την θεραπεία του καρκίνου
Σε διάλεξη του στο Ανώτατο Υγειονομικό Ινστιτούτο εκφράζει τον δικό του προβληματισμό. Κατα λέξη : " Το δίλημμα μπρός το οποίο βρίσκεται σήμερα η επιστήμη οφείλεται στο ότι ως τώρα δεν στάθηκε δυαντό να αποδεικτεί η παρέμβαση ιών στις διάφορες μορφές λευχαιμίας στον άνθρωπο ενώ αντίθετα αποδεικνύεται στις περιπτώσεις ροσμένων ζώων|
Τα λόγια του έδωσαν ελπίδα για τις ελπίδες κατασκευής ενός εμβολίου κατά της λευχαιμίας.
Ελπίδες και αισιοδοξία την ίδια ώρα που η λευχαιμία έκανε την εμφάνισή της ανα τον κόσμο ολοένα και περισσότερες φορές.
+2
Σήμερα
Δεκαετίες μετά φαίνεται πως ακόμα ο καρκίνος αποτελεί σημείο αναφορά για κάθε οικογένεια και πηγή ερευνών για τους επιστήμονες.
Η ανίατη αυτή ασθένεια εξακολουθεί ακόμα να θερίζει ενώ οι επιστήμονες σήμερα εξακολουθούν να εκφράζουν την ίδια άποψη,
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων όχι, ο καρκίνος ΔΕΝ είναι κληρονομικός και σίγουρα ούτε μεταδοτικός. Μόλις το 5%-10% όλων των καρκίνων έχει σαφή κληρονομική συνιστώσα, όλοι οι άλλοι θεωρούνται «σποραδικοί», δηλαδή εμφανίζονται σε ανθρώπους δίχως οικογενειακό ιστορικό.
Ούτε ο καρκίνος του μαστού είναι κληρονομικός όπως οι περισσότεροι νομίζουν: είναι σποραδικός σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων.
Για να είναι κληρονομικός ο καρκίνος πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες γενετικές βλάβες (μεταλλαγές) στο DNA του πάσχοντος ή των γονέων, που θα μεταδοθούν στα παιδιά τους.
Αυτό αντανακλάται μερικές φορές στην ύπαρξη δύο ή περισσότερων συγγενών πρώτου βαθμού (μητέρας, πατέρα, αδελφών) που πάσχουν από συγκεκριμένη μορφή καρκίνου και όχι από πολλές και διαφορετικές.
Για αρκετές μορφές κληρονομούμενου καρκίνου, οι υπεύθυνες μεταλλαγές έχουν εντοπιστεί και μπορεί να εντοπισθούν με εξειδικευμένες αναλύσεις.
Πληροφορίες: εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΊΑ 26 οΚΤΩΒΡΊΟΥ 1966