Σήμερα θα ήθελα να κάνω κάποια σχόλια που αφορούν άλλη μια ερώτηση που ακούω συχνά από ασθενείς μου: «Γιατρέ μου, πότε μπορώ να προχωρήσω σε αλλαγή του χαμόγελού μου;».
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δυστυχώς δεν είναι σύντομη.
Το βασικότερο που έχω αντιληφθεί σε όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με το smile design, είναι ότι η απόφαση να αλλάξει κάποιος το χαμόγελό του είναι κυρίως συναισθηματική.
Χωρίς να θέλω να γίνομαι δραματικός, η αλλαγή του χαμόγελου είναι απόφαση ζωής, αφού δεν περιορίζεται μόνο στην αλλαγή της εμφάνισης των δοντιών, αλλά στην εμφάνιση ολόκληρου του προσώπου.
Επομένως, η αλλαγή του χαμόγελου είναι μια πολύ σημαντική απόφαση, γιατί θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στην εμφάνιση, αλλά και στο πώς αισθάνεται κάποιος, ενώ επηρεάζει ακόμα και την εντύπωση που δημιουργεί στον επαγγελματικό και προσωπικό του περίγυρο. Η απόφαση να αλλάξει κάποιος το χαμόγελό του είναι η απόφαση να πάρει τη ζωή του σε ένα άλλο, υψηλότερο επίπεδο. Αυτό αποδεικνύουν μακροχρόνιες έρευνες από κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα στις ΗΠΑ.
Είναι κάτι που παρατηρώ στην καθημερινή μου οδοντιατρική πράξη: ασθενείς που έχουν αλλάξει το χαμόγελό τους, έρχονται στο ραντεβού αξιολόγησης με νέο στυλ ντυσίματος, με τη διάθεση να αλλάξουν τρόπο ζωής, να ξεκινήσουν να γυμνάζονται, να θέλουν να βελτιώσουν κι άλλες πτυχές της εμφάνισής τους, να έχουν γενικώς μια πιο θετική διάθεση στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ζωή.
Πηγή:Αλλαγή στο χαμόγελο με όψεις
Εδώ προκύπτει μια άλλη, πολύ σημαντική παράμετρος: η οικονομική. Αν και φαίνεται κάπως παράδοξο, βλέπω συχνά ασθενείς που είναι συναισθηματικά έτοιμοι να κάνουν αλλαγές στο χαμόγελό τους να παραβλέπουν εντελώς τον οικονομικό παράγοντα, ενώ μπορεί να μην τον αναφέρουν καν στη συζήτησή μας.
Στην κατηγορία αυτή των ασθενών, περιλαμβάνονται και άτομα τα οποία δεν έχουν ιδιαίτερη οικονομική άνεση, είναι όμως αποφασισμένα να βελτιώσουν την εμφάνισή τους και τη ζωή τους γενικότερα.
Θεωρώ ότι, όταν κάποιος είναι συναισθηματικά έτοιμος για την αλλαγή, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι τόσο αποφασιστικός όσο η διάθεση να επιτύχουν την αλλαγή που θέλουν στην εμφάνισή τους και να διαχειριστούν τις θετικές αλλαγές που αυτή θα φέρει στη ζωή τους.
Στις περιπτώσεις ασθενών οι οποίοι χρειάζεται να κάνουν αλλαγές στο χαμόγελό τους είτε γιατί έχουν εκτεταμένες αποτριβές, είτε κάποια άλλα προβλήματα στη σύγκλεισή τους (το δάγκωμα), τα οποία τους δημιουργούν, πέραν των αισθητικών και λειτουργικά ζητήματα, όπως δυσκολία στη μάσηση, η προσέγγιση είναι εντελώς διαφορετική.
Οι ασθενείς αυτοί επικεντρώνονται περισσότερο στην αποκατάσταση του λειτουργικού τους προβλήματος παρά στην αισθητική εμφάνιση του χαμόγελού τους. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, εάν ο οδοντίατρος έχει την σωστή προσέγγιση, τότε εξασφαλίζει την επιτυχία και στην αισθητική παράμετρο του νέου χαμόγελου.
Συμπερασματικά, θα ήθελα να αναφέρω ότι το smile design πρέπει να αντιμετωπίζεται όχι σαν μια τυπική εργασία στα δόντια του ασθενούς, αλλά σαν μια πλαστική επέμβαση, αναίμακτη αν θέλετε, στο πρόσωπο.
Μόνο έτσι θα μπορέσει ο οδοντίατρος να διαχειριστεί σωστά, οδοντικά και συναισθηματικά, τους ασθενείς που ενδιαφέρονται να αλλάξουν το χαμόγελό τους.