Εντυπωσιάζει το βίντεο με τον παράλυτο προπονητή καταδύσεων που κάνει βουτιά από ύψος τριών μέτρων σε πισίνα.
Ο Αμερικανός Cliff Devries ασχολούνταν με τις καταδύσεις από νεαρή ηλικία.
Το όνειρό του ήταν συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στα 22 του χρόνια όμως, διαγνώσθηκε με καρκίνο στον εγκέφαλο. Μετά από μια δύσκολη εγχείρηση που διήρκεσε περισσότερο από 13 ώρες, για να του αφαιρεθεί ένας όγκος περίπου 15 εκατοστών, ο Devries έμεινε παράλυτος σε όλη την δεξιά πλευρά.
Αυτό δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει τη ζωή του φυσιολογικά. Έγινε προπονητής καταδύσεων στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας στο Rochester.
Αυτό που του λείπει όμως, είναι η καθημερινή βουτιά που έκανε κάποτε. Έτσι, αποφάσισε μια φορά το χρόνο, την ημέρα των γενεθλίων του να κάνει μια βουτιά από βατήρα σε πισίνα.
Παρ’ όλο που έχασε την ισορροπία του και παραλίγο να πέσει, ο γιος του τον κράτησε και τελικά κατάφερε να κάνει την ετήσια βουτιά του.
«Ήθελα ακόμη λίγα εκατοστά μέχρι που το πόδι μου κόλλησε και έπεσε πάνω στον Corey. Εκείνη τη στιγμή φοβήθηκα πολύ. Διάφορα σενάρια πέρασαν από το μυαλό μου» παραδέχτηκε ο Devries.
Ανάμεσα στο κοινό που τον παρακολουθεί είναι και η 5χρονη κόρη του Grace, η οποία προκάλεσε τα σχόλια του Διαδικτύου, καθώς συγκίνησε με τον ενθουσιασμό της. Όταν είδε τον πατέρα της να κάνει την βουτιά, άρχισε να χοροπηδάει και να χειροκροτάει.
+2
Το βίντεο με την θεαματική βουτιά του έγινε viral, συγκεντρώνοντας περισσότερες από 200 χιλιάδες προβολές.
Ο Devries δεν περίμενε ότι το βίντεο του θα αποκτούσε τόσο μεγάλη αναγνώριση.
Κάνει δώρο στον εαυτό του μια βουτιά τα τελευταία 10 χρόνια, με αποτέλεσμα να είναι κάτι φυσιολογικό πλέον για εκείνον.
«Ποτέ δεν το είδα σαν κάτι που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο. Για μένα είναι απλώς διασκεδαστικό να ανεβαίνω στον βατήρα και να βουτάω μέσα στο νερό. Χαίρομαι όμως, που μπορεί να βοηθήσει και να ενθαρρύνει κάποιον που το χρειάζεται», εξήγησε.
«Ο κόσμος γύρω μου με αντιμετωπίζει φυσιολογικά. Κανένας δεν με κοίταξε περίεργα. Δεν το θεωρούν κάτι ιδιαίτερο πλέον. Ξέρουν ότι απλώς είναι η ετήσια βουτιά μου»
«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που περπατάνε διαφορετικά, που μιλούν διαφορετικά, που κοιτάνε διαφορετικά. Πρέπει να αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητά τους», ανέφερε