Σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine”, ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 και αποφρακτική υπνική άπνοια έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο απώλειας της όρασης σε διάστημα 4 ετών.
Η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι συχνή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σε ποσοστό που μπορεί να φτάνει και το 50%.
Από την άλλη, η διαβητική αμφιβληστροπάθεια επηρεάζει περίπου το 40% με 50% των ασθενών με διαβήτη και είναι η κύρια αιτία τύφλωσης στο δυτικό κόσμο.
Ομάδα ερευνητών του University of Birmingham δήλωσε ότι παρά τις βελτιώσεις στη γλυκόζη και στα επίπεδα λιπιδίων και αρτηριακής πίεσης, δυστυχώς η διαβητική αμφιβληστροπάθεια παραμένει συχνή ακόμα και σήμερα.
Η έρευνα τους αφορούσε 230 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και ανέδειξε ότι η αποφρακτική υπνική άπνοια φάνηκε να είναι πολύ συνήθης σε ασθενείς με διαβήτη 2, κάτι βέβαια που δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι το υπερβολικό βάρος συμβάλλει στην ανάπτυξη και των 2 παθήσεων.
Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς με αποφρακτική υπνική άπνοια δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από αυτή και η νόσος μπορεί να είναι αδιάγνωστη για χρόνια, εκτός και αν υποβληθούν σε μελέτη ύπνου στο ειδικό εργαστήριο ύπνου, ώστε να διαγνωστεί το πρόβλημα του ύπνου τους.
Οι ερευνητές έδειξαν λοιπόν ότι ασθενείς με τις 2 νόσους σε σύγκριση με όσους είχαν μόνο διαβήτη είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προχωρημένης διαβητικής αμφιβληστροπάθειας σε περίοδο 3 ετών και 7 μηνών.
Συγκεκριμένα, η διαβητική αμφιβληστροπάθεια ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με αποφρακτική υπνική άπνοια (42.9%) σε σύγκριση με όσους δεν είχαν άπνοιες στον ύπνο τους (24.1%).
Επιπλέον φάνηκε ότι ασθενείς που λάμβαναν θεραπεία για τις άπνοιες μέσω της συσκευή με μάσκα (CPAP) κατά τη διάρκεια του ύπνου, είχαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβητικής αμφιβληστροπάθειας σε σύγκριση με ασθενείς που δεν έλαβαν την αγωγή.