Στο κτίριο του πολυτελούς «Ξενοδοχείου της Ευρώπης», που έκλεισε λίγα χρόνια μετά τη λειτουργία του, εγκαταστάθηκε το νοσοκομείο της Λεμεσού, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1923.
Το κτίριο του νοσοκομείου του Εναερίου λειτούργησε στη συνέχεια σαν φτωχοκομείο μέχρι το 1950, όταν το διαδέχθηκε η Παιδική Στέγη και τελικά το ίδρυμα «Άγιος Στέφανος».
Το κτίριο κατεδαφίστηκε το 1993 και η περιοχή μετατράπηκε στο χώρο στάθμευσης Εναερίου.
+8
Η Λεμεσός απέκτησε το πρώτο, επίσημο, δημόσιο νοσοκομείο της κατά το μεσοπόλεμο. Ένα κτίριο στα σύγχρονα πρότυπα της εποχής του, σχεδιασμένο στον τυπικό ρυθμό των κτιρίων της περιόδου της Αγγλοκρατίας.
Πέρα από το κυρίως, διώροφο κτίριο, λειτουργούσαν πίσω από αυτό βοηθητικές εγκαταστάσεις με τους κοιτώνες του προσωπικού.
+8
Η πρώτη γυναίκα γιατρός της Κύπρου ήταν η Λεμεσιανή Μαρία Ρούσου, η οποία κατά τη δεκαετία του 1930 διατηρούσε την κλινική της στην οδό Ειρήνης (πρώην Βικτωρίας)
Πρώτη γυναίκα γιατρός της Κύπρου ήταν η Μαρία Ρούσου από τη Λεμεσό, σύζυγος του Ηρακλή Μιχαηλίδη.
Γεννήθηκε το 1902 και πέθανε το 1955. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κάτι πρωτόγνωρο για τα τότε κυπριακά δεδομένα και άσκησε το 1927 (και για λίγα χρόνια μόνο) την ιατρική στην πόλη της, αφού με το γάμο της έπαψε να ασκεί την ιατρική.
Συνέχισε όμως τη πλούσια μορφωτική, επιστημονική και κοινωνική δράση της, ιδρύοντας και προεδρεύοντας του πρώτου Συνδέσμου Επιστημόνων Γυναικών Λεμεσού, και συμβάλλοντας σημαντικά στην κοινωνική μόρφωση και χειραφέτηση της γυναίκας στον τόπο μας.
+8
Η πρώτη γυναίκα γυναικολόγος
Η Σοφία Λέρνη υπήρξε η πρώτη γυναίκα γιατρός με δική της κλινική στην Κύπρο. Λόγω της αντιστασιακής της δράσης, διώχθηκε με το σύζυγο της από τους Βρετανούς το 1949.
Κατέφυγαν στην Τσεχία, όπου φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Καρόλου της Πράγας.
Σπούδασε ιατρική επειδή είχε τη θέληση να βοηθά και να προσφέρει στον άνθρωπο. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, αφοσιώθηκε στην ιατρική, βοηθώντας γυναίκες που δυσκολεύονταν να τεκνοποιήσουν.
Απεβίωσε το 2014.
+8
Η τελευταία κλινική της Μαρίας Ρούσου βρισκόταν στην οδό Κουμανδαρίας. Σε αυτήν πήγαιναν πολύ συχνά Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι έμεναν πολύ κοντά.
Η κλινική έκλεισε το 1938, όταν η Ρούσου παντρεύτηκε και άνοιξε εξωτερικό ιατρείο στο σπίτι της. Ποτέ δεν αμειβόταν για τις υπηρεσίες της.
+8
Η πόλη μεγάλωνε και οι ανάγκες αυξάνονταν. Κατά τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε η ανέγερση του κτιρίου που σήμερα στεγάζει το Παλιό Νοσοκομείο Λεμεσού.
Eπειδή η ενθρόνιση της βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας έγινε την ίδια χρονιά με τα εγκαίνια του νοσοκομείου, δόθηκε σ’ αυτό προς τιμή της το όνομα “Coronation Hospital Limassol”, δηλαδή «Νοσοκομείο της Ενθρόνισης».
+8
Από τη δεκαετία του 1940 και για πολλές δεκαετίες, η κλινική «Ευαγγελισμός» του Μάριου Τριτοφτίδη φιλοξένησε αμέτρητους ασθενείς από τη Λεμεσό και όχι μόνο, στο κτίριο επί της Λεωφόρου Μακαρίου.
Μετά το θάνατο του Μάριου Τριτοφτίδη, η κλινική έπαψε να λειτουργεί και τελικά κατεδαφίστηκε.
+8
Οι έκτακτες ανάγκες κατά την τουρκική εισβολή και ένας όλμος που έπληξε το Παλιό Νοσοκομείο Λεμεσού οδήγησαν στη δημιουργία ενός έκτακτου Στρατιωτικού Νοσοκομείου στο χώρο του Λανιτείου.
+8
Εκείνο το καλοκαίρι το σχολείο φιλοξενούσε τους συμμετέχοντες στο Διεθνές Φεστιβάλ Λεμεσού και οι απαραίτητες κλίνες προϋπήρχαν.
Στο συντονισμό πρωτοστάτησε ο γιατρός Μάριος Τριτοφτίδης.
Πηγές:
– Μίμης Σοφοκλέους, 106 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδών (106 ΓΣΝΔ), Ιστορικό Αρχείο Λεμεσού
– Ιατρικό Μουσείο Κύπρου
ΠΗΓΗ: allaboutlimassol