Περίοδος εξετάσεων! Τι να πρωτοθυμηθώ και τι να νοσταλγήσω! Μαθητικά και φοιτητικά χρόνια περνούν από μπροστά μου ως μια ανάσα ζωής στην πιο ξέγνοιαστη, αθώα αλλά και τόσο δύσκολη εποχή της εκπαίδευσης. Θυμάμαι καλοκαίρι μήνα στη βεράντα μου να μου χαμογελάει η αυγή αλλά και το έκπληκτο βλέμμα του διπλανού διαμερίσματος που ζούσε ένας συμπαθής κύριος με την οικογένειά του (πέθανε πρόσφατα και στενοχωρήθηκα πολύ), που με καληνύχτιζε το βράδυ και με καλημέριζε το επόμενο πρωί.
Νοσταλγώ τα βιβλία μου και τις υποσημειώσεις μου που κοκκίνιζαν τα χέρια μου και τα μάτια μου. Θυμάμαι τη μάνα μου που μου έφερνε ζεστά τυροπιτάδικα και παγωτό για να μη χάσει ο κανακάρης της κανένα κιλό. Ακόμα θυμάμαι τον φίλο μου και συνάδελφό μου Μανώλη που διαβάζαμε φωναχτά με ερωτήσεις και απαντήσεις τα μαθήματα της σχολής, συμφωνώντας και διαφωνώντας, τσακωμένοι αλλά και χαρούμενοι μπροστά στη πορεία των ημερών αυτών…
«Εξετάσεις παιδιών, ανησυχία γονιών!», όπως μου είπε πριν λίγες μέρες ένας πατέρας φοιτητή ιατρικής στο γ’ έτος, λέγοντάς μου χαρακτηριστικά: «Αυτός δίνει εξετάσεις, εγώ αισθάνομαι ότι πρέπει να περάσω το μάθημα!», φωτογραφίζοντας την αγωνία του για την πορεία του παιδιού του. Διαβάσματα παιδιών, φωνές γονιών, για εκείνα τα παιδιά που βλέπουν το βιβλίο με δυσφορία, απέχθεια και αποστροφή. Τώρα θα μου πείτε: «Ποιος υγιής άνθρωπος γουστάρει το διάβασμα και τις εξετάσεις;
Ποιος από εμάς που τότε ήμασταν παιδιά δεν βλέπαμε την κάθε μέρα των εξετάσεων και έναν εφιάλτη; Ποιο παιδί σήμερα που αναγκάζεται να διαβάσει και πρέπει να αποδόσεις, δεν καταπιέζεται πάνω σε ένα τραπέζι;» Η λαϊκή παροιμία λέει ότι «αν δεν βρέξεις τον κώλο σου, ψάρι δεν τρως!». Και όπως ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου μου έλεγε πάντα με το ήπιο ύφος του: «Αν δεν διαβάσεις, δεν θα προχωρήσεις στη ζωή σου και δεν θα μπορέσεις να ζήσεις καλά» εννοώντας ότι αν δεν τα κατάφερνα δεν υπήρχε πίσω τίποτα που να κληρονομήσω για να μου εξασφαλίσει τον επιούσιο, αφού έζησε όλα αυτά τα χρόνια ως ένας τίμιος δημόσιος υπάλληλος.
Για να μην συνεχίσω να ξεφυλλίζω το βιβλίο με τις αναμνήσεις μου από την περίοδο των εξετάσεων του Ιουνίου, θέλω να μεταφέρω σε όλους εμάς τους γονείς που έχουμε παιδιά που δοκιμάζονται και μας δοκιμάζουν, να είμαστε υποστηρικτικοί, αισιόδοξοι αλλά και αυστηροί στα όρια και στα πλαίσια των υποχρεώσεων και δεσμεύσεων του παιδιού που δίνει εξετάσεις.
Γι αυτό η γονεική αρμονία, η οικογενειακή ησυχία, η καλή φροντίδα και η συναισθηματική συμμαχία με το παιδί που δοκιμάζεται είναι η ουσιαστική αγάπη και η αναγνώρισή του στους κόπους, στους στόχους και στις προσδοκίες που εκείνο σιγά σιγά βάζει μπροστά του. Εμείς απλά με όλες μας τις δυνάμεις είμαστε εδώ ενισχυτές αλλά και εγγυητές αυτής της προσπάθειας.
Τα υπόλοιπα είναι το ίδιο το παιδί σκυμμένο μπροστά στο βιβλίο του…
Καλή επιτυχία σε όλους μας!
*Δρ Θάνος Ασκητής ,ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77