Όταν γίνεται διάγνωση σε μια γυναίκα που δεν είχε ποτέ οργασμό, ο όρος είναι πρωτογενής οργασμική διαταραχή. Σε μια γυναίκα που είχε προηγουμένως οργασμούς, αλλά δεν έχει πια, ο όρος είναι δευτερογενής οργασμική διαταραχή.
Φυσικά, αν η κατάσταση δε σας ενοχλεί, δεν θεωρείται διαταραχή και πολύ περισσότερο δεν θεωρείται πάθηση.
Πριν μερικές δεκαετίες η δυσκολία των γυναικών να φτάσουν σε οργασμό θεωρούνταν φυσιολογική. Οι ειδικοί πίστευαν ότι η γυναίκα μπορεί να έχει μία ικανοποιητική σεξουαλική επαφή ανεξάρτητα από την παρουσία οργασμού.
Το πρόβλημα με την απουσία οργασμού είναι πως όταν συνδυάζεται και με άλλες καταστάσεις που θεωρούνται σεξουαλικές διαταραχές όπως η έλλειψη επιθυμίας για σεξ και η απουσία σεξουαλικής διέγερσης, η γυναίκα δεν έχει κίνητρο να κάνει σεξ και άρα υπάρχουν μικρές πιθανότητες να γίνει μητέρα.
Επιπλέον, αν αυτή η κατάσταση εμφανιστεί μετά την τεκνοποίηση, μπορεί να διαλύσει το γάμο.
Σύμφωνα με τον Νευρολόγο – Ψυχίατρο, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής Παν/μίου Αθηνών, Πρόεδρο του Ινστιτούτου Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας, Θάνο Ασκητή,οι διαταραχές του οργασμού οφείλονται κυρίως σε ψυχογενή αίτια και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο η ίδια η γυναίκα αντιλαμβάνεται και αποδέχεται τον εαυτό της.
Κύρια χαρακτηριστικά που συνοδεύουν μια διαταραχή οργασμού είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης, η οποία πηγάζει από την «αξιολόγηση» και αυτοκριτική που κάνει η γυναίκα στην εικόνα του σώματός της.
Ώς αποτέλεσμα, η γυναίκα δεν αποδέχεται τη σεξουαλικής της εικόνα, υποβιβάζει τη θηλυκότητά της, δεν νιώθει ποθητή, δεν της αρέσει το σώμα της και έτσι φυλακίζεται μέσα σε ένα φαύλο κύκλο άγχους και απογοήτευσης που την κρατάει δέσμια στην ανοργασμικής της ανεπάρκεια.
Αντίθετα, όταν μια γυναίκα αποδέχεται τον εαυτό της, σέβεται το σώμα της και νιώθει σίγουρη για τη σεξουαλική της εικόνα, η σεξουαλικότητα και η θηλυκότητά της αντικατοπτρίζονται έντονα στο σύντροφο και οδηγούν σε μια καλή σεξουαλική επαφή με κορύφωση την οργασμική ηδονή.
Μέσα από την ατομική θεραπεία ανακαλύπτονται οι ιδέες, οι σκέψεις, ενοχές σχετικά με το σεξ, την σεξουαλική επαφή που δημιουργούν το πρόβλημα. Προτείνεται και θεραπεία ζευγαριού παράλληλα με ατομική θεραπεία αν το πρόβλημα συνδέεται με πρόβλημα σχέσης.
Η αποενεχοποίηση του σεξ, η λειτουργική επικοινωνία με το σύντροφο, η αποδοχή και αγάπη του σώματος της όπως και αν είναι αυτό ανεξάρτητα από τα πρότυπα ομορφιάς θα βοηθήσουν τη γυναίκα να ανοιχτεί στο σεξ και το σύντροφο της και να επιτρέψει στον εαυτό της να απολαύσει όσο πιο πολύ μπορεί όλη την ερωτική πράξη με όλο της το είναι.