Ορίζεται ως η κατάσταση στην οποία το άτομο έχει συστηματικά επαναλαμβανόμενες και έντονες σεξουαλικές φαντασιώσεις, ορμές και συμπεριφορές, διάρκειας τουλάχιστον έξι μηνών.
Η υπερβολική σεξουαλική ενασχόληση, συχνά επηρεάζει την καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου σε τομείς όπως η οικογένεια, η εργασία και η κοινωνική του ζωή.
Η ανάγκη του για σεξ είναι πολύ έντονη και ενεργώντας βάσει των ενστίκτων του (παρορμητικού τύπου συμπεριφορά), δεν είναι σπάνιο να βγει εκτός ελέγχου και να μην μπορεί να υπολογίσει το κόστος που αυτό ενδεχομένως έχει στη ζωή του.
Πιο αναλυτικά, η καθημερινότητα του υπερσεξουαλικού ατόμου έχει ως κύριο μέλημα την αναζήτηση σεξουαλικών δραστηριοτήτων και ευχαριστήσεων, που συνοδεύεται με την πολύωρη ναρκισσιστική ερωτικοποίηση του εαυτού του.
Η αναζήτηση αυτή χαρακτηρίζεται ως παρορμητική και καταναγκαστική και όταν δεν καταφέρνει να πάρει την ευχαρίστηση που επιθυμεί, παρουσιάζει έντονη δυσφορία, επιθετικότητα και συμπτώματα στέρησης (συμπτώματα όμοια με αυτά που παρουσιάζουν τα άτομα που έχουν άλλου τύπου εξαρτήσεις όπως το αλκοόλ, οι τοξικές ουσίες, ο τζόγος, κ.α.).
Η εμφάνιση της υπερσεξουαλικότητας παρατηρείται στο 3-6% του γενικού πληθυσμού. Εμφανίζεται σε διπλάσιο αριθμό ανδρών συγκριτικά με τις γυναίκες και κυρίως σε ομοφυλόφιλους ή αμφιφυλόφιλους (ESSM, 2013).
Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται για την υπερσεξουαλικότητα είναι ο σεξουαλικός εθισμός, δονζουανισμός και νυμφομανία.
Η υπερσεξουαλικότητα δεν αποτελεί μία αναγνωρισμένη πάθηση ή σύνδρομο και δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή ως κατάσταση.
Η επιστημονική μας κοινότητα υποστηρίζει πως μπορεί να είναι μέρος του φάσματος της ψυχαναγκαστικής-καταναγκαστικής διαταραχής (σεξουαλική καταναγκαστική συμπεριφορά) ή των παραφιλικών διαταραχών (βλέπε παραφιλικές διαταραχές στο site μας).
Οι μορφές με τις οποίες συναντάται κλινικά η υπερσεξουαλικότητα είναι κυρίως έξι:
Καταναγκαστικός αυνανισμός
Σεξουαλικές συνευρέσεις με συναινούντες ενήλικες
Εξάρτηση από πορνογραφικό υλικό
Σεξ μέσω διαδικτύου
Τηλεφωνικό σεξ
Επισκέψεις σε οίκους ανοχής(studios) και strip-shows (clubs)
Η αιτιολογία του σεξουαλικού εθισμού δεν είναι ακόμη ξεκάθαρη.
Τραυματικές εμπειρίες της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, δυσλειτουργικές σχέσεις με τους γονείς, διαταραχές του νευροβιολογικού συστήματος ή εγκεφαλική παθολογία είναι οι επικρατέστερες αιτίες που προκαλούν την υπερσεξουαλικότητα.
Η διαταραχή αυτή εκφράζεται ως σύμπτωμα της διπολικής συναισθηματικής διαταραχής κατά τη μανιακή φάση (σεξομανία). Η υπερσεξουαλικότητα φαίνεται να εμπλέκεται με διαταραχές προσωπικότητας (π.χ. μεταιχμιακή).
Σχετικά με την θεραπεία της υπερσεξουαλικότητας, η βιβλιογραφία έχει δείξει πως οι θεραπείες εκλογής είναι η γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία, η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, η θεραπεία των 12 βημάτων της απεξάρτησης, η θεραπεία ζεύγους και η φαρμακευτική αγωγή ή και ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας με φαρμακοθεραπεία.
* Δρ Θάνος Ασκητής,IΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77