Οι ιατρικές στατιστικές αναφέρουν ότι οι πονοκέφαλοι αποτελούν την πιο συχνή αιτία επίσκεψης σε γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.
Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 10% του πληθυσμού πάσχει από χρόνιο πρόβλημα πονοκεφάλων, και ένα ποσοστό 5% από ημικρανίες.
Οι ημικρανίες στην πραγματικότητα είναι ένα συχνό ειδικό είδος πονοκεφάλου,ένας «αγγειακός πονοκέφαλος» με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Όταν ο πονοκέφαλος οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένη αιτία, η θεραπεία έγκειται στην αντιμετώπιση της αιτίας που τον προκαλεί, όπου τουλάχιστον είναι δυνατόν.
Τι γίνεται όμως σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις που όλες οι εξετάσεις είναι φυσιολογικες, αλλά εμείς καταναλώνουμε τα παυσίπονα σαν κουφέτα;
Με τα αναλγητικά φάρμακα ο ασθενής ανακουφίζεται σημαντικά, αλλά δυστυχώς το πρόβλημα παραμένει.
Αν αναφέρουμε δε ότι το 50% των περιπτώσεων νεφρικής ανεπάρκειας εμφανίζεται σε άτομα που χρησιμοποιούν σε χρόνια και συστηματική βάση αναλγητικά φάρμακα, σίγουρα η αναγκαιότητα κάποιας διαφορετικής λύσης προβάλλει ακόμα περισσότερο.
Η σωστή εφαρμογή της ομοιοπαθητικής ιατρικής δίνει μόνιμη και ριζική λύση στο πρόβλημα των πονοκεφάλων και ημικρανιών.
Στατιστικές της ιατρικής ομάδος του Ινστιτούτου Ερευνών και Εφαρμογών Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην Αθήνα, με επικεφαλής τον καθηγητή κ. Σπύρο Διαμαντίδη, έδειξαν αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής σε πέραν του 90% των περιπτώσεων πονοκεφάλων και ημικρανιών, μη οργανικής αιτιολογίας.
Δεν συμπεριλήφθηκαν δηλαδή περιπτώσεις ημικρανιών ή πονοκεφάλων που οφείλονταν σε καλοήθεις ή κακοήθεις όγκους του εγκεφάλου, ή σε μόνιμη βλάβη της εγκεφαλικής ουσίας εξαιτίας κάποιου τραύματος ή άλλης νευρολογικής πάθησης.
Για έχει αυτά τα τόσο σημαντικά αποτελέσματα η ομοιοπαθητική πρέπει να πληρούνται κάποιες προυποθέσεις:
α) Να τηρείτε αυτά που θα σας πει ο γιατρός σας κατά την διάρκεια της θεραπείας.
β) Να κάνετε τον απαιτούμενο χρόνο θεραπείας. Σίγουρα ένα άτομο που πάσχει χρόνια από πονοκεφάλους δεν μπορεί να γίνει καλά σε λίγες μέρες.
Εδώ πάλι όμως να εξηγήσουμε ότι η βελτίωση του ασθενούς –πολλές φορές και σημαντική- φαίνεται συνήθως από τον πρώτο μήνα της θεραπείας.
γ) Η ομοιοπαθητική πρέπει να εφαρμοστεί σωστά. Ο σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός, χρειάζεται να αφιερώσει χρόνο στη μελέτη του ιστορικού που θα του δώσετε κατά την διάρκεια της εξέτασής σας.
Μετά την μελέτη του ιστορικού είναι σε θέση να βρεί το κατάλληλο για σας ομοιοπαθητικό φάρμακο.
Υπάρχουν περιπτώσεις πλήρως διερευνημένων πονοκεφάλων, οι οποίοι δεν οφείλονται σε κάποια παθολογική κατάσταση, για τους οποίους ο ασθενής μπορεί να χρησιμοποιήσει μια καινούργια σειρά ομοιοπαθητικών φαρμάκων που κυκλοφορούν σήμερα και στην Κύπρο, στα πλαίσια των φαρμάκων που δεν χρειάζονται συνταγή ιατρού για να δοθούν από τον φαρμακοποιό.
Αυτά μπορεί να τα χορηγήσει στον ασθενή και οποιοσδήποτε ιατρός θέλει να συμπληρώσει και να ενισχύσει την θεραπεία που προσφέρει στον ασθενή του με ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Να σημειωθεί ότι ενώ ο ασθενής ακολουθεί την ομοιοπαθητική θεραπεία, μπορεί –αν κριθεί αναγκαίο – να χρησιμοποιήσει παράλληλα με τα ομοιοπαθητικά, και τα συνήθη παυσίπονα φάρμακα.
Έχει παρατηρηθεί ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα διευκολύνουν τη δράση των παυσίπονων φαρμάκων, και έτσι ο ασθενής χρειάζεται λιγώτερες δόσεις παυσίπονων φαρμάκων στην κρίση του πονοκεφάλου ή της ημικρανίας.
Όταν η θεραπεία έχει ολοκληρωθεί το άτομο διακόπτει τα ομοιοπαθητικά φάρμακα
* Δρ Χρήστος Χατζηκώστας, οικογενειακός γιατρός, ομοιπαθητικός, Δικταίον Ιατρικό Διαγνωστικό Κέντρο, τηλέφωνο 22325252, 99624845