Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του γονιού είναι το τι θα πει στο παιδί του αν τον ρωτήσει τι είναι η ομοφυλοφιλία και πως θα την περιγράψει.
Χρειάζεται λοιπόν πρώτα ο γονιός να έχει ενημερωθεί ο ίδιος - και λέμε να έχει ενημερωθεί, επειδή πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται για ένα τόσο λεπτό θέμα.
Ομοφυλοφιλία λοιπόν είναι η ερωτική έλξη για τα άτομα του ίδιου φύλου.
Συχνά βλέπουμε στο χώρο μας γονείς που φέρνουν το παιδί τους και μας ζητάνε να το αλλάξουμε, να το κάνουμε καλά! Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια. Μάλιστα, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρία την αφαίρεσε από τα βιβλία της ψυχιατρικής ως διαταραχή το 1973, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) την έβγαλε από τον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών το 1990.
Αρκετοί αναρωτιούνται γιατί υπάρχουν άνθρωποι ακόμη και σήμερα που "επιλέγουν να γίνουν ομοφυλόφιλοι;" ή "μήπως είναι μια μόδα της εποχής;"
Κανένας δεν επιλέγει να είναι ετεροφυλόφιλος, ομοφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος.
Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν βασίζεται σε μία συνειδητή απόφαση, ούτε σε μόδες.
Τα τελευταία ερευνητικά δεδομένα μας λένε ότι πρόκειται κυρίως μία αλληλεπίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων, με τους γονιδιακούς κυρίως, μια περίπλοκη αλληλεπίδραση των γενετικών παραγόντων και του πρώιμου περιβάλλοντος της μήτρας. Άρα στην ερώτηση αν γεννιέσαι ομοφυλόφιλος ή γίνεσαι, η απάντηση είναι ότι μάλλον γεννιέσαι.
Αν λοιπόν το παιδί ρωτήσει το γονιό του "τι είναι ομοφυλοφιλία", ο γονιός θα πρέπει ήδη από τη μικρή ηλικία του παιδιού του να έχει φροντίσει ώστε το παιδί του να σέβεται το διαφορετικό, εξηγώντας του ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
Υπάρχουν διαφορές ως προς τη φυλή και το χρώμα των ανθρώπων, την γλώσσα, την χώρα καταγωγής, την θρησκεία, την κουλτούρα, τον πολιτισμό…
Επίσης είναι σημαντικό το πώς ο γονιός αντιμετωπίζει αυτή τη διαφορετικότητα και πόσο ανοιχτός είναι σε ότι συμβαίνει γύρω του, όπως για παράδειγμα στις νέες τύπου μορφές οικογένειας (π.χ. άγαμη μητέρα), τις διαφορετικές κουλτούρες των μεταναστών, τις διαφορετικές θρησκείες… το πόσο δηλαδή εύκολα μπορεί ο γονιός να σεβαστεί το "ξένο".
Έτσι θα μπορέσει με τον ίδιο απλό τρόπο να του περιγράψει τη διαφορετικότητα και ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό όπου ναι μεν η ταυτότητα του φύλου - το "είμαι αγόρι" 'η "είμαι κορίτσι" υπάρχει, αλλά η επιλογή του "ερωτεύομαι το ίδιο φύλο με εμένα ή το αντίθετο από εμένα" δεν είναι κατά βάση επιλογή.
Θα του εξηγήσει όπως ο ίδιος ερωτεύτηκε και βρήκε τον άλλο γονιό του αντίθετου φύλου και μέσα από την αγάπη τους γεννήθηκε το μικρό τους, έτσι υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται ανθρώπους που ανήκουν στο ίδιο φύλο με τους ίδιους.
Αν ο γονιός δεν είναι αμήχανος, αρνητικός ή ακόμη και επιθετικός, αλλά αντίθετα πιο ζεστός και ειλικρινής με το παιδί του, τότε και το ίδιο θα βρει τον τρόπο να κατανοήσει την πληροφορία, να την επεξεργαστεί και τελικά να την αφομοιώσει, να την ενσωματώσει και να μάθει να σέβεται το διαφορετικό, μακριά από ομοφοβικές στάσεις που δυστυχώς υπάρχουν και λειτουργούν αρνητικά και ρατσιστικά στην κοινωνία μας.
Σημαντικό να έχει στο μυαλό του ο γονιός ότι αν μιλήσει στο παιδί του για την ομοφυλοφιλία δεν σημαίνει ότι θα το σπρώξει προς αυτήν!
Μη ξεχνάμε ότι από την πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά σήμερα έχουν ερεθίσματα γύρω από την ομοφυλοφιλία μέσα από την τηλεόραση και τα ΜΜΕ γενικότερα, που μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακριβώς τι γίνεται (π.χ. στην ηλικία των 4 - ετών) αλλά καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό.
Όπως αναφέραμε ομοφυλόφιλος δεν γίνεσαι μία μέρα ξαφνικά, γιατί δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις ή βαρέθηκες την ετεροφυλοφιλία. Ομοφυλόφιλος σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα μάλλον γεννιέσαι.
*Μαρίνα Μόσχα από την επιστημονική ομάδα του δρ Θάνου Ασκητή
ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77