Η σεξουαλική επανάσταση κατά τη δεκαετία 1960 είχε ως συνέπεια ένα μεγάλο ποσοστό αγοριών και κοριτσιών να εισέρχονται πλέον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχοντας αποκτήσει σεξουαλικές εμπειρίες.
Τι γίνεται όμως με τους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες που επιλέγουν να παραμείνουν παρθένοι και να ξεκινήσουν αργότερα την σεξουαλική τους ζωή;
Η «παρθενία» φαίνεται να συνιστά έναν νεφελώδη όρο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το τι αποτελεί σεξ δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο.
Για παράδειγμα, απουσιάζει η ομοφωνία ως προς το αν οι μη κολπικές σεξουαλικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα το στοματικό σεξ, είναι ενδεικτικές του ότι κάποιος έχει χάσει την παρθενιά του ή όχι.
Για το λόγο αυτό οι μελέτες διακρίνουν τους παρθένους σε δύο κατηγορίες:
• στην πρώτη ανήκουν εκείνοι που δεν έχουν καμιά σεξουαλική εμπειρία και
• στην δεύτερη εκείνοι που έχουν εμπλακεί σε σεξουαλικές πράξεις εκτός της συνουσίας.
Οι μελέτες του Kinsey στις δεκαετίες του 1940 και 1950 έδειχναν ότι η παρθενία και η αποχή από το σεξ πριν από το γάμο ήταν ενδεδειγμένη «καθωσπρέπει» συμπεριφορά, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
Σήμερα, όπως δείχνουν διάφορες μελέτες, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην επιλογή της καθυστέρησης εμπλοκής σε σεξουαλική δραστηριότητα έχει βρεθεί ότι αναφέρονται στις γυναίκες:
• σε θέματα θρησκείας και ηθικής,
• στο ότι κάποιος δεν έχει συναντήσει «τον/την κατάλληλο/η»,
• στο ότι δεν αισθάνεται έτοιμος/η (ή δεν νιώθει ερωτευμένος/η),
• στα αισθήματα ενοχής,
• στο φόβο της εγκυμοσύνης και
• στο φόβο μετάδοσης νοσημάτων μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Οι άνδρες προβάλλουν καταστασιακούς παράγοντες, όπως:
• η μη επιθυμία της συντρόφου,
• στην διατήρηση της παρθενιάς τους.
Έρευνες σε φοιτητές δείχνουν ότι κάποιοι αισθάνονται την παρθενιά τους ως δώρο και άλλοι ως στίγμα.
Τα δύο φύλα παρουσιάζουν διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτό, με τους άνδρες να βιώνουν μεγαλύτερο άγχος αναλογικά με το χρονικό διάστημα που περνά μέχρι να ξεκινήσουν την σεξουαλική τους ζωή.
Ο φόβος τους εντοπίζεται περισσότερο στις κοινωνικές συνέπειες και στο πως θα επηρεαστεί η φήμη τους.
Κάποιες θεωρίες, όπως οι εξελικτικές, εξηγούν την μεγαλύτερη καθυστέρηση των γυναικών στην έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής, ως συνέπεια των αναπαραγωγικών αναγκών του εξελικτικού παρελθόντος του ανθρώπου.
Έτσι, φαίνεται να αναζητούν κάποιον που να μπορεί να προσφέρει τα απαραίτητα εφόδια για την ανατροφή του δυνητικού παιδιού τους.
Αντίθετα, οι άνδρες είναι περισσότεροι έτοιμοι να εμπλακούν στο σεξ, καθώς το βιώνουν ως ευχαρίστηση και διασκέδαση, και καθυστερούν εξαιτίας της άρνησης της συντρόφου τους.
Αντίστοιχα, η θεωρία της κοινωνικής ανταλλαγής υποστηρίζει ότι το σεξ αποτελεί μια μορφή ανταλλαγής μεταξύ των ανθρώπων, και στις περιπτώσεις που τα οφέλη είναι λιγότερα του κόστους, τότε αυτό μπορεί να εξηγεί την επιλογή της καθυστέρησης εμπλοκής σε αυτό.
Έτσι, ο φόβος για μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή η παραβίαση των ηθικών αρχών μπορεί να επηρεάσει την απόφαση της σεξουαλικής αποχής στις γυναίκες ενώ ο φόβος του κοινωνικού στιγματισμού φαίνεται να πιέζει τους άνδρες να εμπλακούν σεξουαλικά.
*Μαρίνα Μόσχα, συνεργάτης δρ Θάνου Ασκητή, ΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77
*Θάνος Ασκητής, Ιατρικό Κέντρο ψυχικής και σεξουαλικής υγείας, συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77