Το Gay Parade έλαβε για ακόμα μια χρονιά χώρο στην Κύπρο και χρωμάτισε τους δρόμους στις 28 Μαΐου, 2017.
Μια μέρα όπου ένα σεβαστό ποσοστό συνανθρώπων μας με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα ανυπομονούσαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα περηφάνιας όχι για να “διαφημίσουν” την σεξουαλικότητά τους, αλλά για να δηλώσουν ότι δεν ντρέπονται για αυτό που είναι.
Ένα φεστιβάλ μέσα από την εξιδανικευμένη μορφή του, άτομα ομοφυλόφιλα, τρανσέξουαλ και φίλοι αυτών έχουν την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή τους.
Να διεκδικήσουν τον αποδοχή, την αλληλεγγύη και την αγάπη της κοινωνίας.
Ότι όμως έχει δράση, έχει και αντίδραση. Όσο μεγαλύτερη η δράση τόσο μεγαλύτερη και η αντίδραση. Απλή φυσική! Η θεωρία εφαρμόζεται, με απόλυτη επιτυχία μάλιστα, και στην μέρα αυτή.
Γιατί όσο ποθητή είναι για ένα μέρος του πληθυσμού, άλλο τόσο αναστατώνει και εκνευρίζει κάποιους άλλους! Άτομα επηρεασμένα από κοινωνικές και θρησκευτικές αντιλήψεις που κατακρίνουν τόσο την ύπαρξη του διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού όσο και την προσπάθεια εδραίωσης αυτού στην κοινωνία.
«Ο άντρας κάνει σεξ με την γυναίκα, έτσι μας έπλασε η φύση και ο Θεός». Επομένως το κάθε τι που παρεκκλίνει από αυτά που έμαθε ως «φυσιολογικά» είναι «ανώμαλα» και ξένα!
Η ομοφυλοφιλία στην Κύπρο του 2017 μπορεί φαινομενικά να γίνεται ανεκτή, απέχει όμως σίγουρα από το να είναι αποδεκτή. Συζητήσεις, άρθρα, γνώμες και αντιφάσεις, με επιχειρήματα ή χωρίς είναι πάντα στο προσκήνιο.
Το «βάρος» μιας κλειστή κουλτούρας με αυστηρές θρησκευτικές και κοινωνικές αξίες αλλοιώνουν την αντίληψη και αποτρέπουν το άτομο από την ενημέρωση.
Έτσι μένουμε σε ένα σκεπτικό του άσπρου ή μαύρου.
Φυσιολογικό ή όχι. Καλό ή κακό. Η ανθρώπινη όμως συμπεριφορά και κυρίως η σεξουαλική επιθυμία έχει αποχρώσεις γεγονός που την ορίζει ως εξαιρετικά σύνθετη!
«Ο ομοφυλόφιλος γεννιέται έτσι, δεν έχει επιλογή!»
«Με την αποδοχή και τα ανοιχτά απλά γεμίσαμε περισσότερους»
Και ιδού το ερώτημα, τόσο του απλού πολίτη όσο και των επιστημόνων. Τι κρύβεται πίσω από την ομοφυλοφιλία; Κοινή παραδοχή στις μέχρι τώρα μελέτες ως προς τους ακριβείς λόγους που κανείς αναπτύσσει ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό δεν υπάρχει.
Οι έρευνες ποικίλουν από γενετικές, ορμονικές, αναπτυξιακές και κοινωνικές.
Καμία όμως δεν είναι «ικανή» να προσφέρει ασφαλή συμπεράσματα. Εφόσον υπάρχει «σύγχυση» στον επιστημονικό χώρο ως προς την ακριβή αιτιολογία για την ομοφυλοφιλία, είναι προβλεπόμενο να υπάρχει και στην ευρύτερη κοινωνία με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να το κατανοήσει.
Η πρώτη εξήγηση για την ομοφυλοφιλία προήλθε από τον πατέρα της ψυχολογίας Sigmunt Freud, ο οποίος δήλωσε ότι ο άνθρωπος είναι από την φύση του δισεξουαλικό ον και πως ο σεξουαλικός του προσανατολισμός καθορίζεται από την δυναμική της οικογένειας μέσα στα πρώτα 5 του χρόνια.
Με άλλα λόγια, ο άντρας γίνεται ομοφυλόφιλος εξαιτίας μιας αυστηρής μητέρας ή ενός απών πατέρα, ενώ η γυναίκα γίνεται λεσβία λόγω του υποσυνείδητου μίσους που τρέφει προς την μητέρα της.
Επομένως και στις δύο περιπτώσεις, αντιγράφουν το πρότυπο με αντίθετο φύλο από αυτούς.
Η θεωρία αυτή υιοθετείται από πολλούς επιστήμονες μέχρι και σήμερα, και επιβεβαιώνεται από μαρτυρίες πολλών ομοφυλόφιλων αντρών που παραδέχονται μια ιδιαίτερα κοντινή σχέση με την μητέρα τους.
Αξιόλογη έρευνα μεταξύ άλλων ήταν του Ινστιτούτου Καρολίνσκα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences το 2008.
Η έρευνα δημιούργησε σάλο στους επιστημονικούς χώρους αφού υποστήριζε ότι ο ομοφυλόφιλος γεννιέται, δεν γίνεται, ανατρέποντας πολλά από τα ήδη υπάρχων δεδομένα!
Οι μελετητές του ινστιτούτου μελέτησαν 90 άτομα με αξονικές τομογραφίες.
Τα αποτελέσματα αναφέρουν ότι το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου των ομοφυλόφιλων ατόμων είναι κατά 2% μεγαλύτερο από των ετεροφυλόφιλων με πιο ανεπτυγμένη αμυγδαλή, περιοχή του εγκεφάλου υπεύθυνη για τα συναισθήματα.
Ο επιστήμονας Δρ. Qazi Rahman του πανεπιστημίου Queen Mary με ειδίκευση στην ψυχοβιολογία του ανθρώπινου σεξουαλικού προσανατολισμού σχολίασε ότι η «θηλυκή» ιδιοσυγκρασία του άντρα και η «αντρική» της γυναίκας εξηγείται σε νευρολογικό επίπεδο αφού η αμυγδαλή σχετίζεται με πολλές αντιδράσεις μας σε βιολογικά ερεθίσματα του περιβάλλοντος όπως η ερωτική έλξη προς το αντίθετο φύλο.
Ωστόσο, τόνισε, ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ένας ομοφυλόφιλος άντρας έχει θηλυκό εγκέφαλο και μια λεσβία γυναίκα αντρικό.
Παρόλα αυτά η έρευνα δεν μπορεί να κριθεί ενδεικτική αφού ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν πολύ μικρός.
Οι επιστήμονες όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Μέσα από μια συνεχή προσπάθεια τους επεξήγησης του φαινομένου «ομοφυλοφιλία», έφεραν ξανά στο προσκήνιο και το γενετικό παράγοντα που πρωτοεμφανίστηκε σε έρευνα το 1993 από τον μοριακό βιολόγο Δρ. Hammer που μίλησε για πρώτη φορά για «gay γονίδια».
H νέα μελέτη δημοσιεύτηκε στο Psychological Medicine το 2015 με επικεφαλής τον ψυχίατρο Alan Sanders του Ερευνητικού Ινστιτούτου NorthShore του Ιλινόις.
Οι ερευνητική ομάδα του γιατρού συνέλλεξε δείγματα αίματος και σάλιου από 409 ζεύγη μη πανομοιότυπων διδύμων, δηλαδή συνολικά 818 ατόμων, όλων γκέι.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες είχαν κοινές περιοχές στο γενετικό τους υλικό που σχετίζεται με τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Ο γιατρός όμως επισήμανε ότι σε καμία περίπτωση η έρευνα του δεν ανακάλυψε «gay γονίδια» και πως εάν αυτό γίνει αργότερα σε πιο εξελιγμένες γενετικές μελέτες, δεδομένου του πολύπλοκου χαρακτήρα της σεξουαλικότητας, το πιο πιθανών αυτά να έχουν μια σχετικά μικρή επίδραση από μόνα τους.
Η συγκεκριμένη έρευνα όμως λειτούργησε ως ακόμα ένα καρφάκι στο κουτί που κρατάει κλειδωμένη καλά την θεωρία του …«η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή».
Τέλος, σε όλη αυτή τη «σύγχυση» προσπάθησε να δώσει η Δρ. Lisa Diamond ερευνήτρια του επίσημου Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολογίας (ΑΡΑ) και δηλωμένη λεσβία ακτιβίστρια, σε στο βιβλίο της με τίτλο Sexual Fluidity: Understanding Women’s Love and Desire όπου δήλωσε ότι το άσπρο/μαύρο δεν μπορεί να υπάρχει ούτε στους όρους του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ένα μήνυμα που θέλει να περάσει έντονα και στα μέλη του Gay Parade.
«Οι όροι «ομοφυλόφιλος» και «ετεροφυλόφιλος» είναι άκαμπτοι και ξεπερασμένοι.»
Με απλά λόγια, η Δρ. Diamond δήλωσε ότι η σεξουαλικότητα είναι μεταβλητή στον χρόνο.
Η ερευνήτρια πρόσθεσε ότι το σημαντικό δεν είναι να συνεχιστεί η «κόντρα» μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων αλλά να γίνει κατανοητό και σεβαστό από όλους ότι η σεξουαλική έλξη δεν είναι κάτι που το άτομο επιλέγει ούτε και μπορεί να αλλάξει, εξού και οι αυστηροί κανόνες δεοντολογίας του συλλόγου που δεν επιτρέπουν σε κανένα επαγγελματία υγείας την θεραπεία αλλαγής της σεξουαλικής επιθυμίας και κατ’ επέκταση του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Αυτό όμως που μπορεί να αλλάξει είναι η συμπεριφορά, μόνο και αν εφόσον το επιλέξει το ίδιο το άτομο.
Συνοψίζοντας, η αιτιολογία για ένα τόσο πολύπλοκο φαινόμενο, όπως η σεξουαλικότητα, δεν θα μπορούσε να διασαφηνιστεί μέσω μιας μοναδικής εξήγησης.
Τελικά όμως έχει τόση σημασία εάν κάποιος είναι ομοφυλόφιλος, ετεροφυλόφιλος ή τρανσέξουαλ και το πώς έγινε αυτό;
Ή μήπως σημασία έχει πως νιώθουμε με τον εαυτό μας, τις επιλογές μας και το «είναι» μας;
Γιατί εάν καταφέρουμε να δεχτούμε πρώτα από όλους εμείς οι ίδιοι αυτό που είμαστε, τότε αυτόματα θα πάψει να μας απασχολεί και η ακίνδυνη διαφορετικότητα του άλλου.
Επομένως, μια τέτοια μέρα θα πρέπει να μεταφέρει μηνύματα χαράς και όχι να προκαλεί περαιτέρω ένταση, έχθρα και αποστροφή.
Βιβλιογραφία:
Diamond, L. M. (2008). Sexual Fluidity: Understanding Women's Love and Desire. Cambridge: Harvard University Press.
Freud, S. (1920). The psychogenesis of a case of female homosexuality. International Journal of Psycho-Analysis, 1(2), 129-130.
Hammer, D. (1993). Androgen Involvement in Homosexuality. American Journal of Human Genetics, 53, 844-52.
Sanders, A. R., et al. (2015). Genome-wide scan demonstrates significant linkage for male sexual orientation. Psychological Medicine,
*Θάνος Ασκητής, Ιατρικό Κέντρο ψυχικής και σεξουαλικής υγείας, συμβουλευτική γραμμή επικοινωνίας 77 77 28 77